Kiekieris

Droge kerst

Mijn vrouw kent maar twee soorten weer: ‘wasjesweer’ en ‘geen wasjesweer’. Haar mooiste uitzicht is een droogmolen met wapperende slips (m/v), sokken, rokken en broeken, hand- en theedoeken en niet te vergeten washandjes. Van die laatste hebben we er uit alle windstreken. Ik kende er in zeven of acht talen het woord voor maar nu we niet zoveel meer reizen zakt dat een beetje weg, zoals wel meer wegzakt met het vorderen der jaren. Zelfs in dit natte seizoen draait ze soms twee wasjes per dag, wat een hele prestaties is in een bejaard tweepersoonshuishouden waarin onder de smeer zittende werkkleding nooit echt heeft bestaan. Ach, met dit triestige weer is het ook wel leuk, een waslijn vol kleurige slipjes en sokken. Je zou er warempel kerstverlichting in hangen. Met een piek op de droogmolen. Het is dezer dagen dan ook een groot malheur dat de droger kapot is. Haar feministische moeder zou boos zijn geworden als ze een droger als kerstcadeau zou krijgen, haar dochter gelukkig niet.

Peter Noordermeer