Eieren

Mijn ouderlijk huis had een klein voortuintje, waar plaats was voor een tuinbank en een klein bloemperk. We woonden in een straat met bomen, dat was best wel mooi. Aan de achterkant hadden we een tegelplaatsje en ook weer een klein deel voor planten. Er stond een hele rij helianten, die de tuin ’s zomers geel kleurden. Maar in de oorlog moesten die plaats maken voor een kippenhok met loopren. Zo zouden we een flinke voorraad eieren krijgen, was de achterliggende gedachte, want veel was er niet te koop. Dat dachten bijna alle bewoners van dat huizenblok, dus die hadden ook kippen. Met ons pluimvee ging het niet best. Ze misten kennelijk iets, want ze pikten bij elkaar de achterkant helemaal kaal. Het was een treurig gezicht. Maar de achterbuurman wist wel de remedie: je moet ze goed voeren. En als voorbeeld strooide hij handenvol korrels in zijn ren. Pa vond dat geen leuk voorval. Een tijdje later kon hij lachen, want onze kippen legden nog wel enige eieren, overigens niet veel, maar bij die buurman legden ze helemaal niet meer. Mysterie, voor iedereen in de buurt. Maar gelukkig hadden wij er nog wel, ik vond een ei heerlijk. Toen ik later alleen in een Oostenrijkse woning woonde was het eerste wat ik goed kon: een ei bakken. Er kwam een advies van deskundige voorlichters om niet te veel eieren te eten, maar inmiddels is dat geloof ik al weer teruggedraaid. Dezelfde geschiedenis bij melk. Ik was grootgebracht met schoolmelk, want “melk is goed voor elk”, maar daar waren de deskundigen het later toch ook weer niet over eens. En die onderzoeken veel meer dan wij allemaal denken. Want wist u dat de CO2-uitstoot van een kip die witte eieren legt 5 procent lager is dan van een kip die bruine eieren legt? Voor de boer is het 8 procent minder duur om een wit ei te produceren! Tot nu keken wij altijd even in een pak eieren of er niet een gebroken was. Maar nu we dit weten kijken we ook of ze wel wit zijn. Helaas zijn er in de winkel soms alleen maar bruine eieren en dan moet je het er maar mee doen. Witte kippen zijn ook veel vriendelijker, stond in het onderzoek. Ze pikken elkaar veel minder dan bruine kippen. En nu is de cirkel rond en zijn we weer terug in de tijd, want ik weet zeker dat onze elkaar kaal pikkende kippen wit waren. Dan ga je toch weer twijfelen aan de onderzoekers, hè. Leest u ook die vergelijkende onderzoeken, waarin producten van verschillende merken met elkaar vergeleken worden? Niet meer doen. Het sinaasappelsap wat wij drinken kreeg een 4 en was vies. Onze hele familie vindt het juist wel lekker. Ik wil maar zeggen, drink en eet wat je lekker vindt, maar niet te veel, en ga ook rustig eten in dat restaurant waar u goed eet en dat toch maar een 6,4 als beoordeling kreeg van de snobs.        

Henk Blom