G.R.J. van Heukelom (1949-2023)

Recent overleed George van Heukelom op 73-jarige leeftijd. Zijn leven kende vele wendingen en daarmee diverse uitdagingen. George Richard Johannes van Heukelom werd in Delft geboren en woonde in zijn jeugd in Rotterdam en Utrecht. Op zeventienjarige leeftijd ging hij, die nooit naar kerk ging, in op een uitnodiging om dat wel te doen. Het betekende een levensbepalende wending want hij koos voor God. George deed belijdenis en werd gedoopt. In 1974 kwam hij naar Schouwen-Duiveland om hoofd te worden van de School met de Bijbel in Nieuwerkerk. Kort voor zijn komst was hij getrouwd met Hanneke Geluk. Samen kregen zij zes dochters en vijf zonen. Later zei hij over zijn nieuwe woonomgeving: ‘Daarmee ben je nog geen Zeeuw. Dat lukt zo maar niet. Ik had het wel leuk gevonden om Zeeuws te praten, maar dat is me niet gegeven en je moet geen dingen doen die je niet kan’.

Het onderwijs liet genoeg vrijheid om andere dingen ernaast te doen. George werd actief binnen de Staatkundig Gereformeerde Partij, een keus die een logisch vervolg was op zijn kerkelijke gang. Hij kwam in het bestuur van de SGP-Jongeren en was daarvan van 1986-1991 voorzitter. Onder zijn leiding groeide die enorm. Het werd de grootste politieke jongerenorganisatie. Dat was te danken aan de activiteiten met de landelijke SGP-jongerendag als hoogtepunt. Van 1992 tot 2003 was George van Heukelom directeur van de Rehobothschool in Tholen, later een vestiging van het Calvijncollege. Zijn woonplaats bleef Nieuwerkerk.

Een volgende stap op het politieke terrein was het lidmaatschap van Provinciale Staten in 1987. In 1994 kwam Van Heukelom op de kandidatenlijst van de Tweede Kamer. De derde plaats leek te betekenen dat hij van baan zou veranderen. Dat gebeurde niet, tegen de verwachting in, ook van George, verloor de partij haar derde zetel. Van Heukeloms terrein bleef de provincie. In 2003 volgde het lidmaatschap van Gedeputeerde Staten.

Regelmatig waren er problemen die veel van Van Heukelom vergden. Ook opereerde hij niet altijd handig. Zo verzuimde hij in 2004 Provinciale Staten te informeren over de financiële en bestuurlijke chaos bij een belangrijke jeugdzorgorganisatie. Door diep door het stof te gaan, overleefde hij ruimschoots een motie van wantrouwen. Vriend en vijand prees hem om zijn visie en durf. Daarbij kwam dat hij een harde werker was. Ook had hij veel flair om zich uit moeilijke situaties te redden door zijn verbale talenten en humor. Van Heukelom bleef zichzelf, ook in principieel opzicht. In 2004 weigerde hij een prijs uit te reiken aan de maakster van een foto van twee zoenende mannen. Veel commotie was het gevolg, maar Van Heukelom hield de rug recht. Ondertussen wist hij moeilijke en lastige dossiers tot een goed einde te brengen. Een voorbeeld daarvan is Waterdunen bij Groede. Bij zijn afscheid als gedeputeerde in 2015 kreeg Van Heukelom van de Commissaris van de Koning, Han Polman, de Commissarispenning. Die wordt slechts zelden uitgereikt en alleen aan personen die geruime tijd verdienstelijk zijn geweest voor de Zeeuwse samenleving. Al eerder, in 2003, werd hij ridder in de Orde van Oranje Nassau.

Van Heukelom werd in zijn kerkelijk thuis, de Gereformeerde Gemeente in Nederland, diaken en later ouderling. Dat betekende dat hij voorging in leesdiensten en catechisatie gaf. In dat kader kwam er onder zijn leiding het zorgcentrum Hebron, een kleinschalige woonvorm voor mensen met dementie uit Schouwen-Duiveland en omgeving, dat gevestigd werd in het voormalige gemeentehuis in Nieuwerkerk. Na zijn vertrek bij de provincie werd Van Heukelom commissaris bij de woningbouwvereniging Zeeuwland en was hij lid van de raad van toezicht van een grote reformatorische scholengemeenschap.

Huib Uil