Kiekieris

Jarig

We zitten deze week in Limburg, in een huisje waar we al een jaar of 25 komen. Vandaag is mijn vrouw jarig, ik morgen. De verjaardagsvisite zijn we zelf. Uit eten gaan is er deze keer niet bij. Er zijn in het dorp vier restaurants, waarvan twee binnen loopafstand. Maar nu zijn ze allemaal dicht. De corona heeft hier huisgehouden, zelfs de pastoor heeft het niet gered. Gelukkig zitten we nogal ver van de bewoonde wereld, is er in de buurt een traiteur en staat er in ons vakwerkhuisje een heuse magnetron. Daar zit een gebruiksaanwijzing bij. Die is bijna net zo onleesbaar als Ullyses van James Joyce, maar gelukkig niet zo dik. Ik lees nu in De meeste mensen deugen, van Rutger Bregman. Ik denk dat hij gelijk heeft. In mijn leven heb ik maar twee mensen ontmoet, aan wie ik een pesthekel heb. Ik zal ze niet noemen, want ze leven nog.

De vijf is in de klok, ik hef het glas op mijn lief. Proost!