Aanstootgevend

Ooit lang geleden in een land hier ver vandaan, of misschien wel gisteren in een stad hier vlakbij, was er een horecaondernemer, die gerechten en drankjes aan buurtbewoners en mensen uit verre landen verkocht. Een erg lucratieve onderneming, die vooral in Zeeland veel kan opbrengen in de zomermaanden, mits je een goed verdienmodel hebt. Nu lijkt het lang geleden dat we voorheen onbezorgd de normale dingen deden, zoals: elkaar omhelzen, zonder karretje boodschappen doen en, misschien wel het gene wat ik persoonlijk het meest mis, uit eten gaan of zelf, na een lange avond in de horeca werken, de weg naar de kroeg te vinden om de avond weg te drinken. Kunt u het nog herinneren?

Net zoals de meeste mensen, die op Schouwen-Duiveland zijn opgegroeid, is mijn leven verwikkeld in horeca en toerisme. Deze staan beide tevens op het lijstje van de meest hard geraakte sectoren in Nederland. Natuurlijk zijn er nog vele andere, voorheen gezonde branches, die in de financiële moeilijkheden verkeren door de coronacrisis. Door gebrek aan ruimte laat ik die even aan de verbeelding over. Voor mij persoonlijk is het dus niet moeilijk om in te beelden hoe horecaondernemers zich voelen. Deze bedrijfssector is het hardst en onevenredig geraakt. Ze gaan nu inmiddels de vierde maand in sinds de regering besloot om de droge en natte horeca voor de tweede keer in 2020 te sluiten (om maar even in de Haagse Lingo te spreken).

Desalniettemin, schrok ik erg toen ik de nieuwe uitgave van WereldRegio meepakte na mijn wekelijkse bezoekje in de Albert Heijn. Gechoqueerd las ik een aanstootgevend bericht waar het ongenoegen van ondernemers vertaald werd in hoofdletters en middelvingers. Mijn eerste gedachte was: moet dit nu? Ik snap dat het water je tot aan de lippen staat, maar is het echt het slimste plan om de adviezen van het RIVM en de rijksoverheid aan je laars te lappen met deze oproep tot verzet? Vooral nu we aan de vooravond staan van de derde coronagolf, met een mutatie die tot wel 70 procent besmettelijker is.

Persoonlijk zie ik hier twee dingen die fout zijn gegaan. De eerste, zeer begrijpelijke fout, is de ondoordachte en impulsieve actie van een ondernemer, die na maanden van onrecht een bericht op Facebook kopieert en plakt. Achteraf horen we dat de desbetreffende onderneming niet echt wilde openen. Het bericht werd gedeeld met de intentie om een statement te maken en om te peilen wie er ook zo over dacht. De tweede misschien grovere fout is de plaatsing in de WereldRegio op een plek die normaal is gereserveerd voor advertenties. Dit bracht veel mensen in verwarring, die dachten dat de ondernemer voor het bericht had betaald. Dit was gelukkig niet het geval. Ik raad daarom aan om de volgende keer bij het plaatsen van zo’n bericht een disclaimer te plaatsen, dat het niet om een betaalde advertentie gaat. En vooral een oproep om niet zomaar iets te knippen en te plakken op sociale media.

Babette van Langeraad