Jan Greijn
Jan Greijn

Bijvangst

Column

Korf-imker

Het was een verlaat cursusonderdeel imkerij. We reisden naar het plaatsje Hulten bij Tilburg om ons te laven aan de kennis van korfimker Huub Weterings (89). Deze bijenhouder vlecht zijn eigen korven als een van de weinigen in Nederland en paart die vaardigheid aan een gigantische kennis van de honingbij. We kregen het imkerdiploma vorig jaar, buurvrouw J. en ik, zonder dat min of meer verplichte bezoek. Dus gingen we op herhaling.

Ergens tussen de landerijen van Midden-Brabant schiep Huub zijn eigen bijenparadijs, waarover hij misschien als 12-jarige al stiekem zal hebben gefantaseerd. Beschut door bomen en struiken staan de ‘ouwerwetse’ bijenkorven die vertellen van vroeger. De boeren hadden daar in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw de honing nodig om financieel rond te kunnen komen. Ze zorgden voor een constant gezinsinkomen, als de bijenvolkeren productief genoeg waren.

Als de korven van roggestro vol honing zaten, meldde koekfabrikant Pijnenburg zich om voor een veel te zacht prijsje het broodnodige ingrediënt voor ontbijtkoek mee te nemen. De noeste arbeid van bij en imker werd feitelijk onderbetaald, kun je wel zeggen. Het was werk, geen hobby. De imkerij werd met ziel en zaligheid bedreven, zoals Huub nog steeds doet. Geen facet van het bijenleven ontgaat Huub, al weet hij dat veel nog onbekend is. ‘Bijen zijn in elk geval veel slimmer dan mensen’, zei hij die zelf bepaald niet achterlijk is.

Met onze moderne kijk op imkerij zou je de collega’s van toen honingdieven kunnen noemen. Bijen die niet genoeg produceerden werd genadeloos gedood.

Maar de bij is misschien vandaag belangrijker dan de honing. Toen leefden ze van de bijen, nu vóór de bijen. Hopelijk. Voor Huub geldt dat nu zeker.

Meer nieuws