100% Zeeuw

Anderhalve week geleden zag ik in 1 van de vele talkshows die Nederland rijk is, een bekende dagbladcartoonist uit de doeken doen dat hij eigenlijk niet meer kon tekenen wat hij wou door alle bedreigingen die daarop konden volgen. Het zette mij aan het denken nu ik ook mag schrijven wat ik wil en dat mensen daar aanstoot aan kunnen nemen. Zo werd ik er al eens van beticht dat ik waarschijnlijk de tolpoortjes bij de Zeelandbrug terug zou willen hebben omdat ik op iets teruggreep wat vroeger beter was. Ergere bedreigingen of beschuldigingen zijn mij tot dusver bespaard gebleven. Zorgen maak ik me echter wel. Ik loop sinds kort met een muts op mijn hoofd waar heel groot op staat: 100% Zeeuw. Iemand zou het uit kunnen leggen alsof ik alleen voor de Zeeuwen ben en geen import duld. Dit zou sneu uitpakken voor mijn schoonzus, die haar man in Ridderkerk heeft meegepikt. Nee, iedereen die zich Zeeuw voelt mag van mij zo’n muts dragen. Ik wou er eigenlijk ook 1 voor mijn vrouw kopen waarop stond “Zeeuwse muts”. Dat ging haar net te ver en ik wil haar te vriend houden dus niet gedaan. Maar het feit dat je tegenwoordig op moet passen om iets te doen of te zeggen houdt mij wel bezig. Zou ik nog iets kunnen of mogen zeggen over een drempel ergens midden in de polder op een landweg die je zonder aankondiging op ziet doemen, of krijg ik de free-asfalt beweging dan achter me aan. Kan ik nog iets zeggen over de eilandelijke welstandscommissie die tegenwoordig liever platte bebouwing ziet met driekleurige vlakken aan de gevels en een hoop graniet in korven om een afscheiding duidelijk te laten zijn, of krijg ik dan de eilandelijke architectenclub op visite die me van een foute pennenstreek voorzien? Kan ik nog kritiek hebben op straô-rijders die van heinde en verre naar Noordwelle komen om dit feest mee te rijden en zo het inschrijven van lokale rijders belemmeren, of moet ik dan oppassen dat er niet twee hoeven op mijn achterste terecht gaan komen? Als jullie me goed kennen, weet je dat ik er graag alles uitgooi. Je moet het niet opkroppen. Maar het zegt wel iets over deze tijd, en ik denk dat het aan ons zelf is om daar iets aan te veranderen. Gun iedereen zijn mening, je hoeft het niet met alles eens te zijn maar luister en praat.

Kuus verslete, de woorden die al een poosje in mijn hoofd ronddwalen als het gaat over al het geneuzel wat je hoort in alle praatprogramma’s, moe van alle kleine dingen waar mensen over vallen en aandacht voor vragen. Ik kieke dur âhlâd nie mi nae. Maar ze mogen het zeggen, iedereen zijn podium. Ik denk dat ik er nog maar een 0 bij ga zetten, ik voel me 1000% Zeeuw.

Steef van der Wekken