De liefde

In een poldersloot wachtend tot één van die duizenden ganzen het in zijn hoofd haalt om over je heen te vliegen, heb je tijd om te mijmeren en genieten van dit unieke eiland. Met passerende regenvlagen en mooie wolkenpartijen tot een prikkend zonnetje of een striemende bries. Ik hou van dit eiland, ben er ergens wel verliefd op als je dat zo kan zeggen…. Geen schooner land dan ’t Schouwse land. Het schoone lied dat nooit verstom’ ons Schouwse volkslied zingt het ons toe.

“De liefde” is geduldig en vol goedheid, ik kreeg deze zin meerdere malen mee. Er is nog meer over gezegd en geschreven maar dan wordt dit stuk belerend. In de afgelopen tijd heb ik twee dochters weg mogen geven aan de liefde van hun leven en ik woon bij de liefde in hoogsteigen persoon. Is de liefde niet iets waar we in deze tijd op terug moeten vallen? Vergeten wij de liefde niet in onze discussiemaatschappij? Zou de liefde voor een medemens niet het antwoord kunnen zijn op bepaalde vragen die in deze dagen spelen? Dat bedoel ik nou, dat mijmeren…

Tjonge! Die koffiekommetjes moeten van boven tegen de zijkant en het bestek met de punten naar beneden in het mandje van de afwasmachine. Badhanddoeken niet dubbelgevouwen op de kachel en lepels bij lepels en vorken bij vorken in de bestek la. Heeft u net als ik ook van die irritante trekjes? Als je bij de wastafel komt waar welgeteld vier flesjes van je opstaan, altijd op hetzelfde hoekje en er dan opeens een bus haarlak bijstaat of zoiets? Dan gaat er iets fout in mijn hoofd, als het al niet fout zat natuurlijk. Wat is een mens toch een vreemde creatie, dat je je daar druk over kan maken. Aan de andere kant is het heerlijk dat de mensen om je heen om je geneuzel kunnen lachen dat is dan de positieve draai die je eraan kan geven. Maar toch…. Die jas moet aan de kapstok en niet op de trapleuning…

De gans is gevallen, in één keer dood. Dat is fijn om het dierenleed te voorkomen. De borsten roken we, en de poten gaan we braden. Duurzaam vlees van scharrelwild, een goed leven gehad op de tarwe en graszaadlanderijen. De liefde voor iets als de jacht kun je altijd slecht uitleggen naar iemand die er fel op tegen is, je probeert het wel maar luisteren is er vaak niet bij en zelf heb je ook wat moeite het genuanceerd te brengen.

Blijf één, blijf één, houdt moedig stand, o volk, dat aan het Schouwse strand, Het pand bewaart dat schoon en goed, de trots van Nêêrland blijven moet.

Zo worstel ik in deze column, maar ontkom…