ds. J.W. Blankert (1876-1938)

Tweeëntwintig jaar deelden de Hervormde dominee Blankert en zijn echtgenote lief en leed met de inwoners van Kerkwerve. Het waren voor hen beiden bijzondere jaren. Twee markante gebeurtenissen markeerden het begin en het eind van hun Schouwse periode: een kerk en een school.

Jan Willem Blankert werd geboren in Utrecht als zoon van een banketbakker. Vader Jan Willem – de voornamen gingen van vader op zoon over – was sinds 1875 eigenaar van de gerenommeerde banketbakkerij ‘Den Dubbelden Arend’ aan de Schoutenstraat 13. Vader had Zeeuwse wortels want hij was in Cadzand geboren als zoon van de heel- en vroedmeester Jan Willem Blankert. Kleinzoon Jan Willem groeide op tussen lekkernijen maar voelde de roeping om predikant te worden. Hij ging studeren aan de universiteit in zijn vaderstad. De studie verliep voorspoedig. Een grote teleurstelling was dat vader in die periode overleed. Zijn moeder zette de zaak voort, later opgevolgd door een broer.

In 1899 werd Jan Willem Blankert toegelaten als kandidaat in de Nederlandse Hervormde Kerk. Hij kreeg vier beroepen: Elst, Waverveen, Burgh en Kerkwerve. Het werd Kerkwerve waar hij op 27 augustus 1899 bevestigd werd en intrede deed. Kort daarvoor was de aanstaande dominee getrouwd met Maria Kruijf, eveneens in Utrecht geboren. De kerkdiensten vonden plaats in een noodkerk. De oude kerk was wegens bouwvalligheid afgebroken en op de plaats ervan een nieuwe gebouwd. De kersverse dominee werd voorzitter van de bouwcommissie. Op 14 januari 1901 kon de nieuwe kerk in gebruik worden genomen. In de dienst gingen de vorige predikant H.J. Couvée en ds. Blankert voor.

Energiek toog ds. Blankert aan het werk. Hij behoorde tot de zogenaamde ethische richting, die tot de orthodoxie werd gerekend. Een groeiend aantal predikanten op Schouwen-Duiveland behoorde ertoe. Deze dominees zetten zich onder meer in voor het verenigingsleven en dat deed ook ds. Blankert. Hij was erevoorzitter van de Jongelingsvereniging ‘Dient den Heere’. Ook door zijn collega’s werd ds. Blankert gewaardeerd. Dat blijkt uit zijn lidmaatschap van het classicaal bestuur, het overkoepelend orgaan op regionaal niveau. Van de in 1917 in Kerkwerve opgerichte afdeling van Het Groene Kruis was ds. Blankert bestuurslid. Hij werd binnen die organisatie secretaris van de districtscommissie.

In 1919 begon ds. Blankert aan de nieuwe taak van voorzitter van de christelijke schoolvereniging. Die zag zijn inspanningen bekroond met de bouw van een school in Moriaanshoofd, dat tot de gemeente Kerkwerve behoorde. Op 11 september 1921 werd de eerste steen gelegd door de achtjarige Jan Willem Blankert, zoon van de dominee. De school was ontworpen door architect D. Kruijf, de schoonvader van ds. Blankert. Het jaar daarop volgde de ingebruikneming.

Kort na de eerstesteenlegging was ds. Blankert vertrokken. Op 30 oktober had hij afscheid genomen vanwege zijn benoeming tot administrateur-predikant van de Weesinrichting Neerbosch. Zoals de naam aangeeft, werden er wezen opgevangen die daar een opleiding kregen. Ds. Blankert kwam nog wel eens terug, zoals in 1922 om kinderen te dopen en een huwelijksdienst te leiden. Slechts kort bleef ds. Blankert in Neerbosch werkzaam. In 1923 nam hij ontslag en stelde zich weer beroepbaar als predikant. Nog in datzelfde jaar werd hij dominee in Sint-Oedenrode in de Brabantse Meijerij. Vanaf 1930 combineerde ds. Blankert dat met het predikantschap van het rijkskrankzinnigengesticht in Woensel. Nog relatief jong, 61 jaar, overleed ds. Blankert in het Diaconessenziekenhuis in Utrecht. Zijn zoon, mr. J.W. Blankert (1913-1988), die de eerste steen van de school legde, werd secretaris van de Nederlandse Hervormde Kinderzorgbond en was wethouder voor de Partij van de Arbeid in Gouda. Op zijn grafsteen staat: ‘De Here is mijn Herder’, een bewijs dat hij het geloofsspoor van zijn voorgeslacht had gevolgd.

Huib Uil