Peter Noordermeer
Peter Noordermeer

Kiekieris

Column

Groetplicht

In je directe omgeving herken je soms mensen op afstand aan hun hond(en) en op de weg vaak aan hun auto, al komt het voor dat je af en toe naar wildvreemden zit te zwaaien die je groet onbeantwoord laten. Mijn vrouw, een Gooise, vond het in het begin maar raar dat de mensen hier elkaar op straat groeten, ook al kennen ze elkaar amper, of naar je zwaaien door het keukenraam. ‘Terug zwaaien!’ riep ik dan. Ik zei dat de groetplicht in het leger dan wel was afgeschaft, maar hier nog lang niet. Ik heb zo’n vijftig jaar geleden in het onderwijs gewerkt en nog overkomt het me zo nu en dan dat een zestiger ‘dag meester’ tegen me zegt. Met die mondkapjes ligt het anders. Als je vroeger met zo’n lap voor je gezicht een bankgebouw betrad, werd er meten op de alarmknop gedrukt. Nood breekt wetten en banken zijn er haast niet meer. Ik groet voor alle zekerheid nu maar iedereen. En iedereen groet terug.

Peter Noordermeer

Meer nieuws