Column Stefan van Doorn

Prikpret

Toen ik van de week mijn moeder versloeg met scrabble omdat ik het woord vaccinatiebereidheid op twee keer woordwaarde legde, wist ik het zeker: er is een verandering gaande. Tot mijn vreugde las ik inderdaad dat de vaccinatiebereidheid enorm was gestegen. Waar die bereidheid ineens vandaan kwam was mij onduidelijk, dus ging ik op onderzoek uit.

Misschien kwam het wel door Sanna Elkadiri, de vrouw die de eerste prik in Nederland kreeg. Zij bleef namelijk tot verbazing van de vaccintwijfelaars ongedeerd op haar stoel zitten. Wellicht gaf dat de doorslag voor veel mensen. Of was het toch de vaccinatiecampagne van de overheid die de mensen heeft overtuigd? Zelf heb ik niks meegekregen van deze hele campagne, terwijl ik het nieuws nauwlettend volg.

Kim Feenstra had het wel meegekregen en zij was woest. Volgens haar was de vaccinatiecampagne een brainwashing van de overheid. Dit maakte mijn dag weer goed, Kim Feenstra die boos is op de overheid. Mooier kan ik Nederland in zijn huidige toestand niet samenvatten. 

Kim Feenstra was boos, dus ik ging op zoek naar de campagne. Na een half uur googelen, kon ik nog steeds niks vinden. Dat viel mij tegen. Zolang er nog steeds mensen zijn die tegen het vaccin zijn lijkt het mij zaak om campagne te voeren. Het verbaasde me vooral dat de BN’ers nog geen priklied hebben gemaakt. Misschien dat Guus Meeuwis het heft in handen wil nemen en zijn hit “Geef mij nu je angst” wil aanpassen naar: “Geef mij maar een prik, je krijgt er een hoop voor terug”.

Ondanks dat er steeds meer mensen zijn die zich willen laten inenten, is er nog steeds een grote groep die twijfelt. In mijn omgeving sprak ik weldenkende mensen, die zeiden dat ze aarzelen. Ik vroeg hen waarom. “Omdat het allemaal zo snel is gegaan” was het antwoord. Ik verklaar de snelheid als een logisch gevolg van veel geld en veel mankracht. Naast de snelheid van het productieproces zijn ze bang voor bijwerkingen.

Fabrikant Pfizer werd in 1998 bekend door de door hen geproduceerde Viagra pil. Als er dus bijwerkingen zijn, kan ik al raden welke. Ik denk trouwens dat er dan wel massaal gehoor wordt gegeven aan die anderhalve meter als heel mannelijk Nederland met een bobbel in de broek door de supermarkt loopt.

Zelf ben ik niet zo bang voor de bijwerkingen. Ik heb vertrouwen in de medische wetenschap en ik heb ongelofelijk veel zin om weer te werken, naar school te gaan en te feesten. Zodra de brief van de GGD bij mij in de bus valt, laat ik alles uit mijn handen vallen en rijd ik zo snel als ik kan naar de Zeelandhallen om mij daar te laten inenten. Ik krijg zo langzamerhand wel zin in die prik. 

Stefan van Doorn