Afbeelding

Geestdrift

Column

Daniël

Momenteel lezen we in de kerk op zondag het Joodse Bijbelboek Daniël in vogelvlucht. Daniël is een legendarisch voorbeeldfiguur in tijden van ballingschap, vervolging, discriminatie. Vertolkt ook de humor van de onderdrukten. Enerzijds past hij zich optimaal aan in een vreemde cultuur. Anderzijds bewaart hij zijn gelovige identiteit in de eigen context. Zo profileert hij zich met een veganistisch dieet, als aanvaardbaar alternatief voor de vette koninklijke kost. Hij blijkt gezonder en wijzer dan alle magiërs van Babel. Hij weet de nachtmerrie van de machtige koning van Babel te vertalen in een relativerende droomuitleg. Komende zondag lezen we dat Daniël één van de hoogste posities in Babel krijgt toebedeeld door Medenkoning Darius. Dat roept jaloezie op van de andere bobo’s, een kiem van antisemitisme. ‘Kerels’ worden ze spottend genoemd in dit verzetsgeschrift. Als ze geen enkele aanklacht tegen de integere Daniël kunnen bedenken, pakken ze hem op zijn geloof. Drie keer per dag bidt hij met het gezicht naar Jeruzalem. Dat past niet binnen de beraamde ‘wet van Meden en Perzen’. Daniël wordt voor de leeuwen gegooid. Maar de leeuwenkuil overleeft hij, als een heilige Franciscus op dierendag. Wie een kuil graaft voor een ander, valt er zelf in. Zo ervaren de jaloerse ‘kerels’. En de koning der Meden belijdt de God van Daniël als de levende God. Zo kantelt het wereldbeeld van onderdrukker en onderdrukte. Daniél helpt het Joodse volk om te overleven in alle tijden. De Evangelielezing voor de komende Israëlzondag is uit Matteüs, over de onrechtvaardige pachters van de wijngaard. Jezus heeft een kritisch gesprek met de Joodse hogepriesters. In de sprekende gelijkenis verpacht de landheer een beloftevolle wijngaard aan de boeren, om die zorgvuldig te beheren. Maar bij de oogst weigeren ze de vruchten af te dragen, doden ze de profeten en zelfs de erfgenaam, de Zoon van de Heer. De eerste reactie van de religieuze leiders op deze gelijkenis is heilige verontwaardiging over de wijnboeren, ’de onmensen’, vanwege de annexatie van de wijngaard. Vervolgens spiegelt Jezus hen met die wijnboeren en ontstaat er geen bekering, maar ergernis, aanstoot. Die duurt tot op vandaag. Nog steeds worden de vruchten van de wijngaard niet gedeeld met het Palestijnse volk. Maar de wijngaard staat ook symbool voor onze aarde. Franciscus houdt ons de spiegel voor. Zijn wij bereid de vruchten der aarde te delen met de Griekse vluchtelingenkinderen? Daarvoor hebben de kerklokken dinsdagmorgen 500 tellen geluid.

Piter Goodijk

Meer nieuws