Oud Bommenede

Oud Bommenede in Zonnemaire probeert al jaren zeventien zorgchalets neer te zetten bij de minicamping. Geen ‘ordinaire’ recreatie, maar horend bij een gezondheidscentrum, waar mensen even tot rust of op kracht kunnen komen. Jarenlang moest initiatiefneemster Brenda Voet op audiëntie komen bij steeds wisselende ambtenaren om uit te leggen wat ze met het concept bedoelde. Keer op keer leek het even te lukken en dan weer niet. Er is veel geïnvesteerd door Voet voor wie het plan een levenswerk is geworden.

De gemeente is uiteindelijk omgegaan. Maar de pap is nog niet gestort. Een omwonende en de Natuur en Vogelwacht zijn naar de Raad van State gestapt om de plannen alsnog te dwarsbomen.

Een waakhond als de Natuur en Vogelwacht moet er zijn. Maar de vraag is waarom juist dit plan zo gevreesd wordt. Als we de mond vol hebben van kwaliteitsverbetering en diversiteit dan kun je niet tegen de plannen van Oud Bommenede zijn. Het is een sterk groeiende markt waarop Voet een antwoord probeert te vinden. En wie zit ze in de weg in de polder van Zonnemaire. Rijd het eiland over en je ziet niets anders dan dit soort kleinschalige bedrijven. Als je als vogelwacht iedere uitbreiding op zichzelf gaat beoordelen dan ga je voorbij aan de samenhang op het eiland. Grootschalige recreatie is door de gemeenteraad al geblokkeerd. Daar hoeft niemand bang voor te zijn dus.

De inrichting van het landschap is gewaarborgd zo lang boeren hun geld kunnen verdienen. Dat is ook het geval in Zonnemaire. Het is immers een boerenbedrijf dat alleen daardoor al enorm bijdraagt aan de natuur. Ga er maar eens kijken. Juist die rust is de kwaliteit en de kracht van het plan. Het is te hopen dat de Raad van State ook met een helicopterview naar het eiland kijkt en het plan van Oud Bommenede niet naar de prullenbak verwijst. Je zou niet meer durven te ondernemen op dit eiland.

Aad van der Wouden