Romi heeft haar zinnen op een hulphond gezet

Ten einde raad is ze, de 21-jarige Romi van Vlies uit Zierikzee. Haar hele leven wordt ze al geplaagd door depressies, een PTTS-stoornis en suïcidaal gedrag. Een niet benijdenswaardig leven achter de rug, dat begon met het plotselinge overlijden van haar vader. Ze was toen vier. Haar moeder kon niet voor haar zorgen, wat resulteerde in een pleeggezin. En haar zorgvraag is zó complex, dat ze keer op keer voor behandelingen wordt afgewezen. Nu heeft ze haar zinnen gezet op een hulphond, maar die kost €20.000.

Alles ging fout in haar jonge leven en dat tekent haar op dit moment. De pijn die ze voelt is erger dan de pijn, die ze zichzelf aandoet door zichzelf te snijden of te branden. En als ze in 2020 zoveel medicijnen inneemt om er een einde aan te maken, spreekt het ziekenhuis van een wonder dat ze er nog is.

Ze kon haar verdriet lange tijd camoufleren door hard te werken en haar opleiding te volgen. Ze werkte vooral graag in de kinderopvang. Maar uiteindelijk bleek dat niet voldoende om op de rails te komen. Wat volgde waren crisisopnames en suïcidaal gedrag. En nog steeds heeft ze dat niet uit haar hoofd gezet; behandelaars die keer op keer nee zeiden maken het er niet beter op.

Tot ze als laatste daad op het spoor kwam van een hulphond. ,,Ik kom nu niet buiten. Zo’n hond geeft me vertrouwen, kan mensen ook op afstand houden omdat ik niet tegen drukte kan.’’ Het geeft haar een doel in het leven, waarin ze nog wel vertrouwen heeft. En misschien wel het meest bijzondere is, dat de dieren getraind worden om aankomende depressies te signaleren zodat ze snel in gesprek kan gaan met mensen, die haar nabij zijn. Ondanks al haar tegenslagen wil ze daar nog vertrouwen in hebben. Haar pleegouders zijn er trots op dat ze dit probeert. ,,Het is haar keuze,” vertelt haar pleegmoeder die Romi en haar twee zussen en broer een warm nest hebben geboden.

Maar de honden moeten een speciaal trainingsprogramma volgen en kosten daardoor twintigduizend euro. Ze klopte aan bij de gemeente die sinds enkele jaren ook verantwoordelijk is voor de jeugdzorg. Maar daar stootte ze haar neus weer. De zorgverzekering betaalde eerder wel voor kostbare therapieën die geen oplossing boden. Maar een hulphond zit niet in het hulpakket van de gemeente. Verantwoordelijk wethouder Paula Schot is daar desgevraagd nog niet uit. ,,De aanvraag nog in behandeling is. We zoeken met elkaar naar zo goed mogelijke en passende hulp. Feitelijk gezien is het zo dat een hulphond niet binnen de voorzieningen van de Wmo valt. Maar we kijken zeker ook naar hetgeen er wél mogelijk is. Het zou natuurlijk heel mooi zijn, los van de aanvraag bij de gemeente, als door middel van succesvolle crowdfunding de hulphond aangeschaft kan worden. De aandacht in Wereldregio zal daar zeker bij helpen.’’ 

Maar ze is niet bij de pakken gaan neerzitten en is een geldinzameling gestart via ‘Go fund me’ Via die website kunnen mensen haar steunen in haar streven het bedrag bij elkaar te sprokkelen. Om te starten met de geldinzameling is veel moed nodig. Maar het is voor haar de enige weg naar een draaglijk leven, zo vertelt ze: ,, Hoi lieve mensen, Mijn naam is Romi van Vlies ik ben 21 jaar en hoewel ik aan de buitenkant niet ziek lijk te zijn ben ik dat helaas wel. Ik worstel al jaren met psychische klachten waaronder vooral PTTS en depressie. Ik heb de afgelopen 7 jaar al veel behandelingen, therapie en opnames achter de rug maar helaas zonder het gewenste effect.’’ Door naar de website go fund me te gaan en haar naam in te toetsen komt hij ij haar actie.