Kaaskenshuis na vijftien jaar wel een begrip in de regio

Vijftien jaar bestaat het Kaaskenshuis nu. Een begrip in de regio met nog steeds toenemende belangstelling. Vijftien jaar waarin het af en toe ook zwaar was. Het duurde langer dan verwacht voordat mensen het hospice gingen gebruiken. Een ruzie-achtige sfeer in de beginjaren droeg er ook niet toe bij. Maar dat is allemaal achter de rug. Het Kaaskenshuis is niet meer weg te denken.

Het was Laura van der Voorde uit Serooskerke die aan de wieg van het hospice stond, een voor Schouwen-Duiveland onbekend fenomeen. Dat verklaarde ook de weerstand in de buurt. Toen ontwikkelaar Jan Bij de Vaate de initiatiefnemers een stuk grond aan de Mauritsweg had gegeven was de angst groot dat het een komen en gaan zou zijn van begrafeniswagens. Maar die zorg werd snel in de kiem gesmoord.

En nu vijftien jaar later is het hospice een begrip geworden. Liset Padmos, één van de coördinatoren, bevestigt dat de belangstelling voor het hospice groot is. Gebeurde het in de beginjaren nog wel eens dat het gebouw leegstond, dat gebeurt nu zelden meer. Die aarzeling had te maken met de onbekendheid en deels ook de gedachte binnen het christelijk erfdeel van het eiland dat de zorg voor een stervende naaste niet uit handen gegeven mocht worden.

Dat gebeurt maar ten dele. ,,We kunnen naasten ontzorgen, maar mensen bepalen zelf wat ze doen”, legt Liset Padmos uit. Wanneer de zorg voor bijvoorbeeld de partner te groot wordt, verdwijnt ook de ruimte om partner te zijn. Het hospice kan daarin iets betekenen. Dankzij de vele vrijwilligers. ,,We hebben er acht per dag nodig. We hebben er nu wel genoeg, maar er kunnen altijd mensen bij. Natuurlijk.” Juist die inzet van vrijwilligers maakt dat het hospice zoveel warmte uitstraalt.

Die warmte maakt dat veel mensen het hospice ondersteunen. Zo kwam er deze week een delegatie van Radio Schouwen-Duiveland op bezoek: Marja Bakker, Jan Blom en Ger van Marion. Met een cadeautje. Het hospice mag een jaar lang gratis reclame maken op de radio. Vooral bedoeld om nieuwe ‘vrienden’ te werven.

Een schot in de roos wat Anita Joziasse (ook coördinator) betreft. ,,We hebben nu de club van honderd. Maar het bestuur vindt de term ‘vrienden van het hospice’ wat prettiger. Daar moeten we het dan snel over hebben. Wat een fantastisch gebaar van de radio.” Het hospice had vroeger ook een vriendenclub, maar die is gaande de rit ter ziele gegaan.