Bomen

In Tanzania staat de oudste boom van de wereld, zesduizend jaar oud. Ja, de oorspronkelijke bevolking van Afrika staat anders tegenover bomen dan heel veel blanken. In onze gemeente zullen bomen nooit zo oud worden. Hier worden wel bomen geplant, meestal met kinderen erbij en een wethouder die hen wijst op het belang van de natuur, maar de bomen worden ook net zo gemakkelijk weer verwijderd als een nieuw plannetje dat in de ogen van de gemeente noodzakelijk maakt. Ik heb het te vaak meegemaakt om mooie woorden nog te geloven. Zo werden in mijn dorp in de zeventiger jaren in het bijzijn van een wethouder van de gemeente Westerschouwen abelen geplant door de schoolkinderen. ,,Wat gebeurt er met de bomen?”, vroeg ik toen er een aantal jaren geleden voor die weg een nieuw plan kwam. Nou, de gemeenteambtenaar bezwoer mij dat er misschien een enkele moest verdwijnen, maar de grote meerderheid zou blijven staan. Nu, er staat er geen enkele meer, het karwei was in een mum gepiept. Ook de mooiste boom van mijn dorp bij de huisartsenpost moest er aan geloven. Er staan nu kaarsrechte lantaarnpalen, dat is natuurlijk veel mooier dan bomen. En nu weet ik wel, abelen worden niet zo heel erg oud, maar om ze op voorhand dan toch maar te vellen... Enige tijd later werd op het terrein van slot Moermond in het bijzijn van een gedeputeerde (jaja!) met mooie woorden een echte mammoetboom (sequoia) geplant, alweer met de schoolkinderen erbij. Die boom werd na enkele jaren door een grote machine weggevaagd, want een of andere vooruitziende halve gare had bedacht dat de toestand daar moest worden zoals tweeduizendjaar geleden!                                                                                                                 Nu wordt er op ons dorpsplein het nodige veranderd en ja hoor, daar gaan ze weer, bomen die net heel mooi waren geworden. Het zal best wel een mooi dorpsplein worden, maar ik heb er moeite mee, dat gezonde mooie bomen het loodje moeten leggen voor een plannetje op papier, ook al komen er volgens plan bomen bij.                                                                                                                                                                         Nu moet ik eerlijk zijn, ook in de vroegere gemeente Renesse konden ze er wat van. Bomen werden op het plein vervangen door rozenstruiken of wat anders. Kijk maar op oude kaarten met ‘Groeten uit Renesse’. Er is zelfs eens een boom gekapt om meer ruimte te krijgen voor een zweefmolen! En ik steek er mijn hand niet voor in het vuur dat het in de gemeente Westerschouwen niet om diezelfde reden gebeurde met gezonde iepen. De kermis werd groter en het aantal bomen kleiner! Het bekende gezegde is: boompje groot, plantertje dood. Maar ik heb veel bomen geplant met de kinderen of zien planten, ik leef nog en heel veel van het geplante is verdwenen. Dat laatste vind ik jammer.