Kiekieris

Hof

Het is geen weer om stukjes te schrijven. De regendruppels hangen nog aan het slaapkamerraam en de vogels zijn stil. Mijn oom Bart zaliger zou zeggen: ‘Het is weer om in een klein kroegje een grote erfenis te verdelen’, maar ik heb van niemand iets te erven en het caféetje op het dorp is nog niet open. In de krant stond dat de zomers echt minder fraai zijn geworden dan vroeger en dat dat onze eigen schuld is. Maar is dat wel zo? Van Hogerhand is ons immers bevolen: ‘Gaat heen en vermenigvuldigt u’ en dat hebben we dan ook zonder enige tegenzin en met veel plezier gedaan. (Een collega had als een soort lijfspreuk: ‘Als ze iets leukers uitvinden, blijf ik het erbij doen’.) Morgen komt de tuinman. Tuinman mag je niet zeggen, las ik laatst in een boek. Nee, zo iemand heet hovenier; hij maakt de tuin het hof. Mijn vrouw heeft de regie, dus die achterlijke laurierboom van vijf meter hoog zal het wel overleven…

Peter Noordermeer