Besturen in coronatijd

Wij houden van ons stadje,
ons dierbaar Zierikzee;
En wie het mocht kleineren,
wij doen daaraan niet mee.
Al is ‘t geen ville lumière,
geen Londen of Berlijn,
geen Amsterdam of Brussel,
het mag er toch wel zijn.

Als oorspronkelijke Zierikzeeënaar was dit pareltje mij nog onbekend. Tot ik vorige week op bezoek mocht bij Eilandzorg, locatie De Wieken. Een langverwachte kennismaking kon eindelijk veilig plaatsvinden. Met de burgemeester sprak ik met verschillende ouderen, kregen we een rondleiding door de gerenoveerde locatie en keken we mee met het activiteitenuurtje. En bij dat laatste kregen we het bovenstaande pareltje te horen.

Een oudere meneer met een nog krachtige stem wilde het ‘Zierikzees volkslied’ graag ten gehore brengen. Natuurlijk was ik wel benieuwd naar dat volkslied! Er was weinig aanmoediging nodig of we kregen twee coupletten van het lied te horen. Het schijnt nog drie coupletten te hebben, dus die komen we een andere keer beluisteren. De schrijver van het lied is, naar mijn weten, onbekend. Sowieso is er weinig te vinden over dit volkslied, dus mocht iemand meer weten over de historie, dan laat ik mij graag bijpraten!

In gesprekken met bewoners van De Wieken kwamen de verschillen in beleving van de coronatijd sterk naar voren. Waar de één weinig last heeft gehad van de maatregelen, is het voor de ander een moeilijke tijd geweest. Soms door het verlies van naasten, soms door de maatregelen die bezoek beperkten of soms door de onzekerheid die er was. Waar men het wel allemaal over eens was, is dat er fantastische zorg is geleverd en dat er soms zoveel activiteiten waren dan men het er maar druk mee had. Inmiddels is iedereen gevaccineerd en is de grootste spanning er vanaf.

We lijken met elkaar langzaam de goede kant op te gaan. Het aantal besmettingen daalt en de versoepelingen zetten door. Stukje bij beetje is er weer steeds meer mogelijk. We zien allemaal uit naar het moment dat we weer onbezorgd samen kunnen komen, spontaan bij collega’s kunnen binnenlopen, met vriendengroepen kunnen gaan eten of uitgebreid tafelen zonder dat je eten om 19:55 uur op hoeft te zijn, zodat je nog net op tijd kan afrekenen.

En we zien uit naar een mooie zomer. De regen is goed voor het land, maar als het niet regent zien we graag die stralende zon die het mooie Zeeland nog mooier maakt. Hoewel het gemiddelde aantal zonuren niet achter schijnt te blijven, heb ik de zon naar mijn zin nog te weinig gezien. Op naar een onbezorgde zonnige zomer!

Paula Schot

wethouder Schouwen-Duiveland