Onvrede op een stokje

Vorige week vond ik uit het niets de muziek van Jan Smit leuk, de tv-serie “Goede Tijden, Slechte Tijden” goed in elkaar zitten en Arie Boomsma een sympathieke vent. Nu weet ik dat smaakverlies een van de symptomen is van Corona, dus besloot ik uit voorzorg een testafspraak te maken. Ik belde een goede vriend op, die ik een dag daarvoor nog had gezien, om dit te melden en te vragen of hij ook klachten had. Dat had hij. Hij had namelijk hoofdpijn en last van een benauwd gevoel. Achteraf bleek dit door zijn vriendin te komen. 

Aangekomen bij de teststraat, trof ik de meest sadistische teststraat-medewerker aan die je je voor kunt stellen. Hij stak het wattenstaafje hardhandig in mijn neus, wat ervoor zorgde dat ik met traanogen achter mijn stuur zat. Ik stelde mij voor dat de teststraatsadist mijn columns leest en een hekel aan mij had gekregen en dat hij nu zijn kans schoon zag om mij wat aan te doen. Dat was echter niet het geval. De man in kwestie vertelde dat hij niet zozeer boos was op mij, maar meer op de overheid en op de media. Hij voelde zich als burger weggezet en ongehoord. Hij was dan ook groot aanhanger van de nieuwe omroep op de NPO, genaamd Ongehoord Nederland. 

Dit is een nieuwe omroep die, zoals zij zelf zeggen, opkomt voor de ongehoorde Nederlanders. Opkomen voor ongehoorde Nederlanders betekent in hun geval vanuit een heel boos perspectief tv maken en een eigen journaal presenteren waarin de complotjes en extreemrechtse geluiden niet worden verafschuwd. De omroep staat min of meer voor een beweging die zich afspeelt in de samenleving, waarin boosheid en haat richting anderen overheerst. 

In de afgelopen week hebben we herdacht waar boosheid, haat en rechts-extremisme toe kan leiden. Iets waarvan we ooit zeiden: “Dit nooit meer!”. Er moet dus een oplossing worden gevonden om de onvrede bij een grote groep mensen te laten afnemen. Daar zullen ze in politiek Den Haag goed over na moeten denken in de komende maanden. Ik heb goede hoop, want ze zijn daar erg goed in sensibiliseren. Dat moet dus ook wel lukken met een grote groep ontevreden mensen. 

Een ding is zeker, de onvrede verdwijnt grotendeels met versoepelingen. Dan kan iedereen weer zijn stoom afblazen in de sportschool of tijdens het uitgaan. Dat merkte ik al toen ik vorige week op het terras zat (na een negatieve coronatest). Je voelde de opluchting en vrolijkheid bij iedereen op het terras. Gelukkig staat er dan ook een zomer vol versoepelingen voor de deur, wat er hopelijk voor zorgt dat de onvrede verdwijnt. Al zal het niet helemaal verdwijnen, want met bondscoach Frank de Boer naar het EK zal toch de nodige ontevredenheid blijven.

Stefan van Doorn