Discriminatie

Discriminatie! roepen sommigen als het gaat om het idee van een vaccinatiepaspoort. Met zo’n digitaal bewijs van vaccinatie op zak zou je uit eten kunnen of gaan winkelen of op vliegvakantie naar het Zuiden. Jongeren voelen zich achtergesteld omdat ze pas later aan de beurt zijn voor de prik, en mensen die al corona hebben gehad of die ongevoelig zijn voor het virus hebben het nakijken.

Ik zie hierin toch een behoorlijke inflatie van het begrip discriminatie. Willen we echt dat alle ondernemers op ons mooie eiland de deuren potdicht houden tot de laatste man of vrouw in Nederland gevaccineerd is? Omdat we het niet eerlijk vinden als opa en oma of medewerkers in de zorg van een gebakken tongetje of pizza willen genieten? Of dat zij als eerste naar de film mogen en wij een paar maanden later? Het lijkt me juist ideaal: ik vrees overvolle theaters en restaurants als alles voor iedereen tegelijk open gaat. Laat degenen die de meeste risico’s hebben gelopen ook als eerste weer vrij mogen genieten van de geneugten van het leven! Om niet te spreken over de ondernemers die anders nog maandenlang hun oudedagsvoorziening moeten opeten. Omdat ík jaloers ben dat een ander al aan de beurt is? Bij de dierentuin of de Efteling wachten we toch ook niet op het plein na de ingang totdat iedereen die in de rij staat voor de kassa binnen is? Is dat dan ook discriminatie?

Ik heb altijd geleerd dat discriminatie is het ‘ongeoorloofd onderscheid maken op basis van dingen van persoonlijke kenmerken zoals bijvoorbeeld ras, geslacht, leeftijd, seksuele voorkeur, levensovertuiging of handicap’. Het ingewikkelde zit hem natuurlijk in dat eerste woordje ‘ongeoorloofd’. Want in de praktijk wordt er voortdurend onderscheid gemaakt. Ik kan met mijn negenenveertig jaren wel een AOW uitkering willen, maar daar trapt de overheid niet in. Jongeren zonder rijbewijs worden altijd al gediscrimineerd omdat ze zonder dat bewijs geen auto mogen besturen. Ik heb het gevoel dat we dreigen door te slaan in een ideaal van: voor allen alles hetzelfde. Ik loop hier in het populaire godsgeloof ook tegen aan: God mag geen onderscheid meer maken bij de ingang van de hemelpoort. Anders zou Hij discrimineren. Iedereen moet er in. Geharde atheïsten - tegen hun zin, berouwloze misdadigers en degenen die er teleurgesteld achter komen dat ze niet gereïncarneerd zijn. Als God Gód is, mag Hij daar dan zelf nog iets van vinden?

ds. Leon de Borst