Piter Goodijk
Piter Goodijk Foto: Wereldregio

Geestdrift

Column

Imago

In een ruime kerk van Staphorst waren zondag 600 mensen zingend aanwezig. Daarbij houden zij zich zorgvuldig aan de coronaregels. Anders dan voetbalfans zijn deze orthodoxe gelovigen duurzaam getraind in discipline. Dat durf ik hier te profeteren als verlichte voetbalfan. De mediawereld krijgt er lucht van en stort zich zondag met vooroordelen en heilige verontwaardiging op het kerkpubliek van Staphorst. Een van de jongere kerkgangers ere kerkgangers getuigt na de dienst voor de TV. Dat kerk, geloof, gemeenschap en samenzang cruciaal voor hem zijn. Dat hij zich ook verantwoordelijk voelt voor zorgvuldige omgang met de coronaregels van de overheid. Hij gelooft dat zijn leven in Gods hand is en hij is niet bang. Zijn kerkenraad zal zich opnieuw beraden over de limiet van de kerkgangers, omdat ze geen aanstoot wil geven aan de samenleving. Eerlijk gezegd ben ik, als verlicht gelovige, onder de indruk van dit getuigenis. Ik val niet met heel, ook kerkelijk, Nederland over Staphorst heen. Mogelijk heeft mijn collega van Staphorst zondag het geloofsvertrouwen van Danie¨l ten voorbeeld gehouden voor zijn gelovigen in coronatijd, om zo de onveranderlijke wet van Meden en Perzen te ontduiken. Terwijl ik in mijn preek meer het accent leg op het geloof van de ongelovige koning Darius. Die komt tot inkeer door het geloofsvertrouwen van de loyale Danie¨l en verandert de onveranderlijke wet in een publieke oproep om de God van Danie¨l te dienen. Actueel door vertaald: niet vanwege de grondwet, maar vanwege voorbeeldig gedrag krijgt de kerk in Nederland van de overheid een voorkeursbehandeling. Maar op maandagmorgen wordt die vrijheid teruggedraaid, in goed overleg. ‘Kerken doen stap terug om imago’ kopt een krant. Dat vind ik een zwaktebod. Omdat e´e´n kerk te veel de grenzen opzoekt, moeten alle kerken terug naar af. Maar de kerk kan beter een stap vooruit doen. Anders verliest ze haar bestaansrecht nog. Het is een advies van de overheid, maar de landelijke kerk zelf maakt er een morele plicht van. Waar blijft de lokale verantwoordelijkheid? Alle niet noodzakelijke activiteiten worden een maand lang opgeschort. Alsof niet iedere activiteit in principe nodig is. De kerk kan ook een voorbeeldfunctie krijgen door verantwoord, creatief en gedisciplineerd om te gaan met haar vrijheid. Door te profeteren hoe het anders kan in plaats van niet te profeteren van de uitzonderingspositie. We moeten niet Roomser dan de paus worden, die ons op Franciscus dag een voorbeeldige encycliek schenkt. 

Piter Goodijk

Meer nieuws