Milde straf voor gooien vuurwerk

Een 34-jarige verdachte uit Nieuwerkerk kon het de rechters niet uitleggen waarom hij vuurwerk door de brievenbus van zijn buurvrouw had gegooid. ,,Dit was stom. Ik snap eigenlijk niet waarom ik het heb gedaan “, zei hij donderdag op zitting. Hij had ook vuurwerk in haar voortuin afgestoken. Het vuurwerkincident speelde zich vorig jaar 15 september af. De aanleiding was dat zij achter zijn rug kwaad over hem zou hebben gesproken. ,,Ik ben helemaal zwart gemaakt.” Daarom wilde hij haar een lesje leren. ,,Ik wilde haar laten schrikken.” De officier van justitie zag het als een impulsieve daad van de man, die verder in haar ogen best wel eerlijk overkwam. Ze hield in haar eis van een week voorwaardelijke gevangenisstraf, proeftijd twee jaar en 80 uur werkstraf rekening met de psychische problematiek die bij bij de man speelde , waardoor hem de strafbare feiten niet volledig mochten worden aangerekend. Ook het gunstige reclasseringsrapport sprak in zijn voordeel. 

 ,,Het was uit wrok, maar het had anders kunnen aflopen voor de buurvrouw en haar dochtertje, die lag te slapen. Dit was een hele domme actie”, stelde de officier vast. De schade door de ontploffing van het ‘rotje’ bleef beperkt tot schroeiplekken in de deurmat, maar er was zeker brandgevaar geweest vanwege de gordijnen vlakbij de deur, de trap en andere brandgevaarlijke goederen in de gang. Volgens de man had het professionele vuurwerk, dat als middelmatig gevaarlijk werd gekwalificeerd, twee jaar in de kast gelegen.

Hij kreeg na het incident een contactverbod met zijn buurvrouw opgelegd. Het slachtoffer had angstgevoelens gekend en een week slecht geslapen. Ze vroeg 1000 euro smartengeld plus 35 euro voor een nieuwe deurmat. ,,Duizend euro voor een weekje slecht slapen, vind ik best veel”, merkte verdachte op. Het OM vond naast de vergoeding van 35 euro voor de deurmat, 250 euro smartengeld passend. Voor het rijden onder invloed van amfetamine op 3 december vorig jaar werd een jaar voorwaardelijke rijontzegging geëist, met een proeftijd van twee jaar. Hij vertelde pijn te hebben gehad van het zetten van een tatoeage en daarvoor een pilletje te hebben genomen. Dat was volgens hem niet handig geweest. 

De verdediging kon zich grotendeels vinden in de eis van het Openbaar Ministerie. ,,Zijn gedrag was impulsief. Voor de kans op herhaling bestaat geen enkel gevaar.”

Volgens verdachte, die nog steeds op hetzelfde adres woont, waren de verhoudingen met zijn buurvrouw aardig hersteld. ,,Ik heb geen ruzie. Ik zeg hoi en zwaai als ik haar tegenkom. Ik heb ervan geleerd.” Hij vertelde het belangrijk te vinden dat hij zijn rijbewijs mocht houden, want dat had hij nodig voor zijn werk. De rechtbank doet 22 oktober uitspraak.