Vrije stemmen

Bezuinigen

Het is een klassieke fout. Het gaat financieel slecht dus gaan we snijden in de uitgaven. We tuigen het Odensehuis op omdat het mensen met beginnende dementie ongelofelijk helpt bij de acceptatie van de ziekte en het vergaren van informatie over een moeilijke tijd, die begonnen is. Iedereen blij. We gaan bezuinigen en snijden diep in het toch al bescheiden budget en we zijn terug bij af.

En zo gaat het steeds. Na de bezuinigen starten we overnieuw. Nieuwe ideeën, nieuwe projecten, nieuw geld.

In plaats van ordinair te bezuinigen is het beter om nieuw beleid te maken. Wat willen we met elkaar voor samenleving? Wat is daarvoor nodig. Daar investeren we blijvend in. Wat willen we niet en stoten we af. Dan pas ga je rekenen en kom je ergens op uit. Natuurlijk is keuzes maken. Misschien de belasting gemotiveerd verhogen.

We willen een recreatieve gemeente zijn. Maar we blijven de toeristenbelasting verhogen en pakken de recreant ook in zijn portemonnee bij de parkeermeter.

We willen een betrokken samenleving met een fijnmazig netwerk. Maar we schrappen de Inwonerskrant, waar de mensen samenkomen. Waar mensen op ideeën komen.

Wat voor gemeente willen we zijn en hoe verhoudt die zich tot bijvoorbeeld de ambtelijke organisatie? Waarom wordt er tachtig mille uitgetrokken om een extern iemand het dorpsplan van Haamstede te laten uitvoeren? Is daar intern niemand voor te vinden? Het blijft een gemiste kans dat de gemeente de kerntakendiscussie nooit tot op het bot heeft willen voeren. Doet te veel pijn intern. Nu wordt de pijn buitenshuis gelegd. Beginnend dementerend? Blijf thuis en organiseer je eigen mantelzorg maar. En een cadeautje voor de mantelzorg….weg ermee. Jammer dat SGP-wethouder Cees van den Bos als pleitbezorger voor het Odensehuis zijn hart nu aan Urk verloren heeft.