Afbeelding

Geestdrift

Column

Heitelân

Vorige week was ik, als geïntegreerde Friese Zeeuw, even 24 uur op retraite in mijn bakermat. Mijn ‘heit’, net hersteld van een operatie, vierde met ‘mem’ en ons als kinderen zijn 90e verjaardag. In de paradijselijke tuin bij mijn broer in Ternaard. “Als de hemel het mij gunt, ben ik graag nog een tijdje onder jullie”, sprak heit vol goede moed. ’s Avonds, als mijn ouders weer thuis zijn, komen onder het Bonifatiusbier de verhalen los over corona. Mijn jongste broer, een oprechte en opstandige Fries in zijn coronavrije ‘heitelân’, stelt dat we niet roomser dan de paus moeten worden. Een paar dagen later lees ik in de krant dat 14 jonge Dokkumers besmet zijn geraakt op een terras in de openlucht. Mijn andere broer, de Friese Brabander, is uiterst voorzichtig, ook tegenover onze ouders. Even laait de onenigheid op, dan is er weer de broederliefde. De volgende morgen vertrekken we op de fiets naar ‘klein Tibet’, de 13 meter hoge Stoepa-tempel in het weiland bij buurtdorp Hantum. Een Boeddhistische retraiteplek voor ieder, ongeacht levensbeschouwing. We maken al mediterend een rondgang langs de 108 gebedsmolens met opgerolde stroken mantra’s. Vervolgens onderwijst Sherab, de priester van deze tempel, ons als broeders en zusters in de wijsheid van Boeddha. Emoties zijn boodschappers! Hij vertelt over de bouw van deze tempel in 1988, over de meditatie voor de wereldvrede. In het volgende jaar valt de Berlijnse muur en onthult Gorbatsjov de nieuwe openheid, de glasnost. We voelen ons spiritueel verbonden en we concluderen dat onze verschillen kleiner lijken dan die tussen voormalig hervormd en gereformeerd. Met een ruime zegen verlaten we de Friese Stoepa en fietsen we naar Dokkum. Daar heeft een verre neef van ons de kleinste bierbrouwerij van Nederland geopend, aan de Diepwal. Hij gaat daar op de originele wijze Bonifatiusbier brouwen, vlakbij de oorspronkelijke zoetwaterbron. Bonifatius is zijn beschermheilige geworden. Bonifatius heeft destijds de kloosterregel aangepast. Pas na het dankgebed in de refter mag er bier geschonken worden: ‘Een glasie na de Gracie, naar de les van Bonifacie’. Midden op de dag drink ik mijn eerste kloosterbiertje in het proeflokaal. Ik neem kloosterfruitbier en de spirituele Stoepa-ervaring mee terug naar Kloosterwelle. En zondag nam ik met een Friese zegen afscheid van mijn Friese collega in Scharendijke. Zij gaat van Goodijk naar Odijk. Ook haar heit sprak ons nog toe in de warme tempel. De cirkel is weer rond.

Piter Goodijk

Meer nieuws