Duiveland sterk in boeiende topper

Het was misschien te vroeg om van een zespuntenwedstrijd te spreken, maar op een gat van zeven punten na zes duels met koploper DBGC zat Duiveland evenmin te wachten. Titelkandidaat? Ja, roept een speler. Nee, zegt de trainer.

Voor de goede orde en in alle eerlijkheid: het zag er zaterdag op het Oostersportpark niet naar uit de Duiveland het gat met de lijstaanvoerder uit Oude-Tonge tot zeven punten zou laten groeien. Immers, drie minuten na de openingstreffer van DBGC had de thuisploeg de stand al weer rechtgetrokken om aan te tonen dat ze haar huid tegen de koploper duur zou verkopen. En acht minuten later deed Duiveland DBGC zelfs nog meer pijn door de 2-1 te maken. Het was een voorbode op een middag waarop het voor Duiveland niet echt tegenzat. Duiveland en DBGC begonnen beiden zonder twee tot drie vaste basisspelers en de Flakkeese formatie had daar het meeste 'last' van. Verder floot een jonge scheidsrechter niet echt in het nadeel van Duiveland: DBGC werd redelijk rijkelijk 'toebedeeld' met gele kaarten waar hij ze in vergelijkbare gevallen ook voor Duiveland had kunnen geven. En de strafschop, waaruit de 3-1 gescoord werd, was een krijgertje. Al deze voordeeltjes voor de Oosterlanders kwamen het spel van DBGC, dat tot zaterdag geen punt had laten liggen, niet ten goede. Masoud Osmanie (foto), die zijn seizoenstotaal in het zesde competitieduel opvijzelde naar elf: ,,Vorig jaar maakten zij op het laatst de 2-2 hier. Het zat nu mee, maar dat dwing je ook af". Ontegenzeggelijk legde Duiveland een goede wedstrijd op de mat. Van angst voor de koploper van de derde klasse B was totaal geen sprake: er stond gewoon een goed en degelijk elftal. Ok, de overwinning viel wat ruim uit, maar daar zat Van der Woerdt logischerwijs niet mee. ,,Ik vind dat we vandaag een echt fantastische pot hebben gespeeld. We zaten er echt scherp op en de kansen die je krijgt, maak je. Ja, het zat mee. Je zag dat er bij DBGC wat irritatie ontstaat. Dan moet je slim en dat uitbuiten." Dat deed Duiveland keurig om dat er bijna altijd op een goede manier strijd werd geleverd en het elftal met de week organisatorisch steeds beter staat. Bovendien werd de thuisploeg na ruim een kwartier in de tweede helft een handje geholpen omdat een DBGC'er zijn tweede gele kaart ontving. Tegen tien man moest aanvoerder Ronald Zwager zijn elftal toch nog even aansporen om bij de les te blijven want DBGC forceerde een alles-of-niets-poging nog iets van de (verloren) wedstrijd te maken. Nadat de aanvallen van de Oude-Tongenaren op niets uitliepen en Duiveland weer goed stond, leek de wedstrijd naar een einde te kabbelen. Totdat de broertjes Looij de aandacht naar zich trokken. Eerst schreeuwde heel DBGC om een rode kaart toen verdediger Reinier wat al te fel de bal leek te heroveren, nauwelijks een paar minuten later was broer een aanvaller Jan, die een zeer behoorlijke wedstrijd speelde, de 'klos'. Een voetbeweging van hem legde de scheidsrechter uit als een natrappende beweging op een DBGC-speler. Looij zelf vond het zeker geen rode kaart. Van der Woerdt evenmin: ,,Rood? Ik vond het niets. Het is te zwaar gestraft en een smet op deze pot. Ik vind het geen wedstrijd om twee rode kaarten te geven". Enfin, de meningen waren en zijn waarschijnlijk nog verdeeld. Met tien tegen tien ontstond er uiteraard ruimte waarvan Robbert de Bruine vanaf het middenveld goed gebruik van maakte. Zijn ongestoorde opmars naar het strafschopgebied resulteerde in de 86e minuut in 4-1 en in blessuretijd mocht Osmanie aanleggen voor zijn tweede strafschop. De spits vindt Duiveland na de zege op DBGC titelkandidaat. ,,Maar dat heb ik al vanaf het begin geroepen." Van der Woerdt is wat voorzichtiger. ,,Titelkandidaat ga ik niet zeggen. Ja, we gaan meedoen om de bovenste plekken, maar dan moet wel alles fit zijn." Deze restrictie plaatste Osmanie overigens ook. Winnen van de koploper is heel leuk, maar speler en trainer verliezen tegelijkertijd de realiteit niet uit het oog.