Lyme 'oorzaak' mennen

Als een aanstormend talent kun je haar niet meer betitelen, als dertigjarige heeft ze echter wel aanleg voor de mensport. Twee eerste plaatsen bij haar debuut vormen daarvan een overtuigend bewijs. En, pas nog, keerde ze vanuit Etten-Leur trots huiswaarts omdat Pieke, een Fries, bij die Brabantse wedstrijd tot ‘beste dressuurpaard’ werd uitgeroepen. Maar bovenal is Ilse van der Slikke (foto) een krachtige en gedreven vrouw die zich niet zomaar uit het veld laat slaan. Het menevenement heeft altijd al haar belangstelling gehad. Vanaf de eerste editie in 2006 is Van der Slikke erbij betrokken. Zo was ze notuliste bij de vergaderingen van de organiserende Rotaryclubs en Fok- en Menvereniging Schouwen-Duiveland en stond achter de bar in de grote tent op het (evene)men(ten)terrein. Nooit kwam het in haar op om de mensport te gaan beoefenen of om, zoals in 2013 voor de eerste keer, als deelnemer aan de marathon deel te nemen. Nood breekt wetten, zeggen ze wel eens en dat gold ook voor Van der Slikke. ,,De sport ziet er spectaculair uit. Het zou toch wel leuk zijn als ik dat ook kan en vanuit die hoek ging ik steeds meer trainen. Het ging me meer trekken en raakte goed bevriend met Willeke Goudzwaard. Zij was net begonnen met wedstrijden en dat wilde ik ook.” Inmiddels is de vriendschap tussen de twee mensters onder meer uitgemond in de oprichting van menteam het Schouwse Span. Hierin zitten ook Swen Thijssen en Inge Flikweert, niet geheel toevallig de groom van Van der Slikke. Het gaat snel met Van der Slikke in de mensport. Een goed jaar bezig promoveerde ze van de B- naar de L-dresuur en heeft ze inmiddels voldoende winstpunten voor de M-klasse gehaald. Tijdens het menevenement waagt ze zich in plaats van de dressuur aan de marathon (mennen over een parcours, langs hindernissen en door waterbakken). ,,Ik ben er klaar voor.” Eindelijk, mag je gerust zeggen, want Van der Slikke heeft al genoeg moeten wachten totdat ze überhaupt weer wat kon. Dat ze op een koets (het karretje achter het paard) zit, heeft alles te maken met haar recente verleden. Net toen ze startgerechtigd in de L2-klasse was, werd ze in mei 2008 gestoken door een teek. Ze doet haar verhaal. ,,Ik heb nooit een teek gezien, maar een aantal dagen erna kreeg een heftige reactie op mijn been. Er zat een opgezwollen bult en het was vuurrood. ‘Ik geef je wel een zalfje, zei de dokter, en dan zal het wel goed komen’.” Maar het kwam niet goed. In de verste verte niet. In september van hetzelfde jaar ging het goed mis met Van der Slikke. Drie à vier dagen lag ze met ruim veertig graden koorts op bed. ,,De huisarts wist het weer niet. Op het gebied van Lyme is Nederland in ontwikkeling.” Daarna viel haar haar uit, had ze slecht zicht, een piep in haar oren, slechte coördinatie en tussendoor koortaanvallen. Ondanks alles bleef ze haar werk op de eerste plaats zetten, maar van harte ging het zelden. ,,Ik sliep het liefst van zeven tot zeven en dan werd ik wakker met het idee dat ik nog 24 uur kon slapen. Ik kon niet rijden vanwege mijn coördinatie, van wandelen werd ik moe en de stal uitmesten kostte veel moeite. Toen besloot ik mijn paard te laten beleren voor een wagen. Dan word je toch minder moe.” Al die tijd wist Van der Slikke niet wat ze onder de leden had, totdat ze eind 2011 bij een Belgische dokter terecht kwam. ,,Hij kwam wat zweverig op mij over, maar ik voelde me zo slecht dat ik het moest aangrijpen. Ik was aan het einde van mijn Latijn. In tegenstelling tot Nederland werd mijn bloed getest op heel veel verschillende onderdelen en toen bleek dat ik Borrelia, de bacterie die de teek overbrengt, had. Ze vragen wel eens aan me: wie is je held? Dan zeg ik: mijn arts in België. Zonder hem weet ik niet of ik hier nog had gezeten. Mijn werk hield me op de been, maar diep in mijn hart dacht ik: hoe kom ik hier uit?” Van der Slikke is anno 2014 zo goed als aan de beterende hand en kan haar verhaal goed vertellen. ,,Lyme is me overkomen, maar ik wil nu plezier maken. Ik leef nu. Het gaat nu boven verwachting. Ik had nooit verwacht dat ik zoiets (de recente prestatie in de mensport, red.) met Pieke zou kunnen halen. Het had ook heel anders kunnen aflopen.”