Puike marathon Goudswaard

Zijn naam was enerzijds niet meteen verwacht, zo hoog in de eindklassering van de Kustmarathon, maar zo verrassend was het anderzijds ook niet. Niels Goudswaard (foto) finishte zaterdag als twaalfde tijdens de elfde editie van de Kustmarathon. De 44-jarige Zierikzeeënaar - hij liep zijn tiende marathon - was met die keurige notering de beste hardloper namens Schouwen-Duiveland. In voorgaande edities van de mooiste en zwaarste 42,195 kilometer van Nederland ging meestal plaatsgenoot Johnny Ravia met de hoogste, eilandelijke eer strijken en Arjan Beije uit Burgh-Haamstede kan ook nog wel eens voor Goudswaard eindigen. Over de laatste: ,,Hem heb ik alleen bij de start gezien, daarna niet meer”. En over de eerste: ,,Ik wist dat Johnny haas zou zijn van Leonie Ton en hij loopt meestal rond mijn niveau”. Met deze ‘verklaringen’ gaf Goudswaard aan dat hij het niet verbazend vond dat hij deze keer de snelste van het eiland tussen Burgh-Haamstede en Zoutelande was. Aan de andere kant: Goudswaard kan een aardige Kustmarathon lopen. In vorige deelnames was hij dertiende en achttiende. ,,Het ging heel goed tot de laatste vijf kilometer. Toen was het tempo eruit.’’ Kramp en verzuurde benen waren daarvan de oorzaak. ,,Er zat niet veel tempo meer in, maar al met al met al ben ik heel tevreden. Een twaalfde plek en ik heb binnen de drie uur (2.58,28) gelopen. Het is mijn beste Kustmarathon tot nu toe.” Dat Goudswaard op latere leeftijd van zich doet spreken, is ook verklaarbaar. Lopen deed hij altijd al wel, maar sinds vier jaar heeft hij ander werk waardoor hij meer tijd heeft om te trainen en het in te passen zijn leven. Het mooiste moment van zijn vierde Kustmarathon was de finish in een behoorlijk volgepakte Langstraat van Zoutelande. ,,Daar zag ik mijn vrouw. Ik heb het toch gehaald, ondanks dat je voor je gevoel de laatste paar kilometers hebt stilgestaan.” Leonie Ton, die bij de vrouwen knap derde werd achter winnaar Anjolie Engels uit Middelburg en de Brielse Vanessa Hartman, stond tijdens haar Kustmarathon wel letterlijk stil omdat ze even wat kwijt moest. Ondanks de gedwongen pauze zette de 38-jarige Zierikzeese een keurige tijd neer: 3.18,15 uur. Deze was sneller dan bij haar overwinning in Zoutelande in 2009. Bovendien zat Ton met haar tijd van zaterdag dichtbij haar persoonlijk record van 3.16,58 uur, wetende dat de Kustmarathon bepaald niet rechttoe rechtaan is ,,Ik ben er superblij mee. Vooraf zou een plaats bij de eerste vijf mooi zijn, maar stiekem hoopte ik op de eerste drie.” Verder startte Ton op de Burghse Ring met een nog enigszins pijnlijke voet. Gimlachend: ,,Tijdens het babyzwemmen uitgegeleden”. Hoewel ze geen idee hoe ver de nummer vier achter haar lag, was al snel duidelijk dat Ton op een vrijwel zekere derde plaats liep. Ze ‘bewandelde’ de zware kilometers redelijk makkelijk. Pas bij Oostkapelle kreeg Ton een dip. ,,Daar kwam ik maar niet uit en mijn hartslag was hoog.” Verder kreeg ze last van krampen en verloste zich daarvan middels die gedwongen pauze. Daarna diende zich het volgende probleem aan: haar haas Johnny Ravia, die eigenlijk niet mee wilde doen aan deze fraaie maar (lucht)vochtige editie van de Kustmarathon, kreeg kramp. Ton zei Ravia: ‘Dat kan niet’. Met andere woorden: Ton wilde Ravia er graag bij houden. Gelukkig voor Ton viel de kramp bij haar plaatsgenoot mee en kwamen ze gebroederlijk over de finish. Ton: ,,Het laatste stukje kon ik niet meer. Alles deed zeer”.