Huzarenstukje Duiveland tegen Oostkapelle (update)

De ene 2-2 is de andere 2-2 niet. Op Paasmaandag zag Duiveland ver in blessuretijd titelkandidaat Dinteloord langszij komen, vrijdagavond volbracht de Oosterlandse formatie in en tegen (degradatiekandidaat) Oostkapelle een huzarenstukje door met negen man in de laatste dertig minuten een 2-0-achterstand te egaliseren en het punt tot in blessuretijd stevig te koesteren en het na het laatste fluitsignaal een beetje te vieren als een overwinning. Toen alle kruitdampen waren opgetrokken, alle nabeschouwingen waren uitgesproken en iedereen de afloop van de wedstrijd tot zich had kunnen nemen, was er slechts één conclusie de belangrijkste. ,,Als Arnemuiden van Zwaluwe wint, ben je klaar", doelde Duiveland-trainer Henk Schouten op het aanstaande lijfsbehoud van zijn ploeg in de tweede klasse E. ,,Maar tegen Internos (zaterdag 7 mei op het Oostersportpark, red) wil ik toch nog wel een partijtje winnen." Met andere woorden: wanneer Arnemuiden of Duiveland wint, is lijfsbehoud definitief. Einde seizoen. Punt. Streep eronder. Echter, zo zou je te gemakkelijk, te snel en onterecht voorbij gaan aan de inhaalwedstrijd in en tegen Oostkapelle. Zeker wanneer het tweedeklasserschap binnenkort wordt veiliggesteld, zullen de Oosterlandse betrokkenen na het seizoen er nog wel ééntje nemen op het huzarenstukje en er met veel genoegen op terugkijken. Op sportpark Duinhelm begon Duiveland gehavend aan haar 24e competitiewedstrijd. Zonder Marcel de Bruine, zonder Marcel Zwager, zonder Leen IJzelenberg, zonder Ronald Zwager, maar met de zieke Wilmar van der Sande. De spelers die wel speelden incasseerden na een goed kwartier de eerste tegenslag: het eerste doelpunt van de thuisploeg. Maar tijdens de eerste helft liep Duiveland, mede door 'toedoen' van de scheidsrechter nog meer 'schade' op: Dennie le Comte en Wesley Goud (foto) liepen tegen een gele kaart aan, allen vanwege opmerkingen over de fluitist die geen enkele tegenspraak duldde. Met name de kaarten van Goud en Le Comte bleken later in het duel verstrekkende gevolgen te hebben. Nog voor rust liep Goud tegen zijn tweede gele prent aan vanwege een schwalbe in het zestienmetergebied. Althans, dat was het oordeel van de scheidsrechter die later ook een Oostkapelle-voetballer vanwege hetzelfde 'vergrijp' met geel bestrafte. Hij was dus in ieder geval consequent in zijn optreden en vermaningen. Met Ronald Zwager in het team voor de zieke Van der Sande kwam er vanaf het begin van de tweede helft meer voetbal in de ploeg. Wat zijn teamgenoten niet of nauwelijks voor elkaar kregen, het de achterhoede van Oostkapelle lastig maken, slaagde hij er wel in. Maar niet voordat de thuisploeg met een vlammend afstandsschot op 2-0 kwam en niet voordat Le Comte er in de 62e minuut met een tweede gele kaart van af moest. Een voorzet van Zwager zeilde twee minuten later langs de Oostkapelle-doelman en Barry Steenpoorte - wie anders - rondde bekwaam tegenvoets af. Tien minuten later stuurde Zwager, na een solo vanaf het middenveld, Robbert de Bruine weg. De middenvelder werd gevloerd in het strafschopgebied. Met Steenpoorte achter de penaltystip was de 2-2 een kwestie van tijd. Vanaf elf meter maakte de blonde spits zijn elfde doelpunt in de laatste zes wedstrijden. Zwager hield gemengde gevoelens over aan het vrijdagavondduel. ,,Dit is maximaal. Je mist gewoon het voetbal", doelde hij op de spelers die er niet waren. ,,En ik kan nog geen hele wedstrijd spelen. Ik heb een peesblessure, nog steeds van de thuiswedstrijd van vorig jaar tegen Bruse Boys. Ik wilde daarna ook niet meer voetballen. Maar ja, het is noodzakelijk. Het is ingelooflijk dat ik het weer moet doen. Dat is niet goed. We moeten nou toch wat volwassener zijn." Schouten moest ook al onderkennen dat de rol van Zwager tegen Duiveland erg bepalend was. ,,In alle realiteit: als Ronald er in komt, gebeurt er wat. Er gebeurt daadwerkelijk wat, maar bij de tegenpartij ook. Ze houdt er gelijk rekening mee." De coach wilden de woorden 'te afhankelijk van Zwager' niet in de mond nemen. ,,Er zijn altijd mensen die het verschil moeten maken." Dat verschil had Oostkapelle met twee man meer graag willen en ook moeten maken. Op een fikse poeier na kwam Duiveland-doelman Leon Weeda niet meer in gevaar na de Oosterlandse 2-2. Dat kwam mede doordat Oostkapelle constant en consequent vier man achter de bak hield.  Zwager: ,,Oostkapelle durfde niet en voorin zette ze geen druk". En Schouten: ,,Oostkapelle gaf steeds een peer naar voren. Er is niets makkelijker verdedigen dan dat". Derhalve hield Duiveland op wilskracht en werklust met negen man stand op een gedenkwaardige vrijdagavond in Oostkapelle. De ene 2-2 is de andere 2-2 niet.