Team Delta 5 finisht met vier van de vijf auto's

Team Delta 5 heeft de Red Sea Challenge volbracht. Hieronder het relaas van het tweede deel van de zware en avontuurlijke beproeving. Donderdag: Na een frisse duik in de Middellandse Zee vertrokken we richting Gommerce. Een schitterende reis bij ongeveer 35 graden Celsius. Voor de rest geen bijzonderheden de auto's hielden het prima. Op naar de Middellandse Zee voor de tweede duik! Geslapen op een parkeerterrein met een leuk barretje ernaast. Bijzonder aardige mensen in Turkije, absoluut gastvrij. Vrijdag: 's Ochtends een heerlijke vroege duik in de Middellandse Zee in het dorp Yumartalik. Deze dag moeten we de grens van Syrië over. Hierover hadden we al een en ander gehoord, maar de realiteit sloeg alles. Van het kastje naar de muur  gestuurd worden is hier uitgevonden. Geld wisselen, handtekening halen, stempel halen, visum halen, weer afrekenen, autostempel halen, autoverzekering papieren regelen en smeergeld betalen zodat de auto's niet open hoefden. Klaar? Nee hoor! Het gebeurde allemaal in een gebied van twee vierkante meter wat we zeker tien keer door hebben moeten lopen. Zes uur verder waren we de grens over. Eindelijk. Snel door naar Alleppo, een mooie stad. ‘s Avonds laat kwamen we hier aan. De auto's met alle spullen worden bewaakt door een local, voor vijf euro per auto. Daar slaat hij graag een nachtje slaap voor over. Zaterdag: Vanuit Allepo richting Palmyra. In Palmyra liggen de grootse oude ruïnes van de Romeinen in Syrië. We gingen een stuk door de woestijn rijden. Daar zijn onze Renaultjes uiteraard op geprepareerd. We reden met een grote groep hard door het zand, af en toe een band verwisselend. Af en toe de motor wat af laten koelen maar voor de rest hielden ze het prima. Onderweg nog bij een lokaal in de middle of nowhere uitgenodigd die ons trots al zijn bezittingen liet zien; een grote accu, een blower en een kleurentelevisie. En daarna uiteraard zijn gezin, met als afsluiter een klein schattig meisje. Die was erg blij met wat potloodjes. ‘s Avonds laat kwamen we aan in Palmyra. Hotel zoeken, eten en slapen! Zondag: We vetrokken vanuit het fraaie Palmyra richting Jordanië. Eerst nog de Romeinse ruïnes bekeken. De ochtend begon redelijk voorspoedig en de snelheid zat er goed in echter na ruim dertig kilometer kwam reeds het bericht dat een van de auto's geen vermogen meer had. Na een vluchtige inspectie toch maar doorgereden maar na vijfhonderd meter kwam het signaal dat de motor in de brand stond. Foute boel dus. Omdat er ook een brandstofslang lek was moesten we zo goed als alle brandblussers gebruiken. Nog een paar vaten water er over en het vuur was geblust. Over de staat van deze auto hoefden we ons in ieder geval geen zorgen meer te maken. En wat nu? We moesten nog driehonderd kilometer naar de grens van Jordanië. De auto in Syrië achterlaten was geen optie: voordat we zonder auto de grens over mochten zou dagen kosten aan papierwerk en geregel. De enige optie: slepen! Nadat we zo’n veertig kilometer gesleept hadden in een andere auto een grote klap: versnellingsbak kapot. Nu kwam onze ‘brandauto’ goed van pas. Op zoek naar een garage dus. Om half 8 ‘s avonds gevonden. Vol overgave begonnen de mannen aan de klus om de bak over te zetten. Rond een uur was dit rond. Nu nog een slaapplek regelen. Gelukkig konden we bij de monteur blijven slapen in een mooi huis. Het hele gezin inclusief opa en oma woonden hier. We werden gewassen door de heer des huizes en ook de thee stond snel klaar. Helaas was ons hele team geveld door een buikgriep, het was dus de hele nacht file richting de wc. Dit tot verbazing van onze gastheer. Helaas kon hij ook zijn ochtendgebed niet rustig uitvoeren, het achtergrondlawaai vanuit de wc was aanzienlijk. Toch redelijk geslapen, de volgende morgen vroeg verder omdat we nu een achterstand hadden op de rest van de groepen. Al met al een schitterende ervaring. Maandag: Snel verder met slepen richting de grens van Jordanië. Helaas klapt al vroeg een koelslang waarvoor we geen reserve meer bij hadden. Door ziekte moesten onze minst ervaren monteurs aan de slag. Gelukkig werden we snel geholpen door een local die ons tegen het verkeer in op de snelweg snel aan het juiste onderdeel hielp. Bij de grens aangekomen trok onze auto zonder motor nogal de aandacht. Gelukkig mochten we na wederom het nodige papierwerk verder rijden. Door naar Az Zarqa waar we onze sleepauto achterlieten. Wederom geslapen bij een local in een mooie stad.  Dinsdag: Vanuit Amman vertrekken we richting de Dode Zee. Hier drijven we een rondje en gaan dan weer verder. We pakken een prachtige route richting de Wadirum-woestijn. Door wederom de nodige problemen hebben we geen tijd meer om Petra te bezoeken. Die staat dus nog open! ‘s Avonds laat slaan we onze tenten op waarna we lekker gaan barbecuen. Al snel komen andere deelnemers op het kampement van ons af, aangezien we altijd vrijwel koude pilsjes weten te serveren. Door de fysieke ongemakken werd er de laatste dagen vrijwel niks gegeten, dus ook de barbecue was niet uitgebreid. Maar wel bijzonder gezellig in een schitterende woestijn omringd door sterren en rotsen. Woensdag: De dag van de finsih! Nog snel een paar uur echt de woestijn in waarna we na het nodige duw en trekwerk onze weg vervolgen richting Aqaba. Eindelijk de finish in zicht. De auto van Daniel en Gert-Jan kon ongeveer een kilometer vanaf de finish worden losgekoppeld vanaf de sleepkabel om toch nog rijdend de finish over te komen. Hier is een fantastisch maal en dito feest georganiseerd. Alle teams zijn met de nodige problemen gearriveerd. Ook wij. Morgen nog de auto formeel achterlaten en dan zit het avontuur er op. Een schitterende reis waarin gezelligheid, mooie ervaringen en teamspirit de boventoon voeren.