Sportverkiezing: BC Zierikzee in 1999 de beste ploeg

Uit goed fatsoen waren ze de die avond naar de sportverkiezing gekomen. Ze waren al zo vaak tweede geworden en zo zou het nu weer geschieden. Omdat ze het ook buiten de sport goed met elkaar konden vinden, togen ze naar de bar van sporthal Onderdak. De biertjes smaakten goed toen ze plotseling naar de zaal moesten komen. Om gekroond te worden tot de beste sportploeg van 1999. Het beste team van tien jaar geleden werd geleverd door badmintonvereniging Zierikzee en bestond uit Mirelle van der Have, Jolanda van Groningen, Frans Koopman en André Verloo. Van der Have (29) wist niet meer dat haar team toen de beste was. ,,Ik herinner me nog wel wat flarden dat we daar op het podium stonden.” Verloo (39) weet nog wel dat zijn team de beste was, maar dat het in 1999 is geweest, is hem ontgaan. ,,We waren druk bezig in de kantine en moesten hals over de kop de zaal in. Het was voor iedereen een verrassing dat we wonnen.”  Frans den Boer (32) daarover: ,,Achteraf hadden we er gemengde gevoelens over”. De reden dat het eerste team van BC Zierikzee, overigens onder leiding van trainer/coach William van der Maas, de eretitel kreeg toegewezen had te maken met een wedstrijd in Middelburg. Koopman heugt zich nog bijna als de dag van gisteren. ,,We waren een vreselijk hechte groep en het was heel speciaal dat we van de eerste klasse naar de landelijke vierde divisie gingen. Tot 2-2 was het bloedstollend en daarna liepen we erover heen. Die wedstrijd was het hoogtepunt binnen ons team. We hebben het fantastisch gevierd.” Met Middelburg was nog iets, weet Van der Have. ,,Als we die richting op gingen, gingen we altijd langs de MacDonalds. Ik was de jongste en keek op tegen de rest. Ik was een heel verlegen meisje en ben dat misschien nog steeds.” Van het viertal is Van der Have de enige die nog badmintont. De Zierikzeese doet dat bij Flying Shuttle’75 in Bergen op Zoom. Met haar team werd ze onlangs vierde in de landelijke vierde divisie, een alleszins behoorlijk niveau. Van Groningen volleybalt tegenwoordig bij de Rotterdamse club Fusion (in het vierde), Verloo is na zijn tijd bij BC Zierikzee sportloos gebleven. ,,Ik denk er over weer te beginnen met badminton, maar het is steeds bij denken gebleven.” De vierde, Koopman, is niet te benijden. Sporten is uit den boze voor hem. ,,Ik had vier jaar eerder moeten stoppen. Inmiddels ben ik twee keer aan een dubbele hernia geopereerd, ik heb een heupgroeistoornis en vier keer aan mijn knieën geopereerd en heb nog steeds problemen. Op karakter heb ik het lang volgehouden.” Hoewel het viertal het buiten de baan uitstekend met elkaar kon vinden, verwaterden de contacten na het uiteenvallen van het team - Van der Have naar Bergen op Zoom, de blessures van Koopman, tijdgebrek en minder zin bij Verloo en verhuizing van Van Groningen – al snel. Van der Have heeft Van Groningen wel op haar Hyves staan maar ziet of spreekt ze nooit meer. Dat geldt ook voor de rest. Tussen Verloo en Koopman was regelmatig contact. ,,Vroeger hadden we onze vaste avond op woensdag en dan gingen we een biertje in De Biet doen”, vertelt Koopman. ,,Nu hebben we elkaar ruim een halfjaar niet meer gesproken, maar ik sta op het punt hem weer een keer te bellen.” Het meeste contact heeft Koopman met Van Groningen, ook via Hyves. ,,Met Concert at Sea is het vaste prik. Dan spreken we af en ontmoeten we elkaar. We kennen elkaar vanaf de lagere school. Ze is voor mij echt een speciaal iemand en dat is altijd zo gebleven.”

[banner]

Daar is weinig van gelogen want zonder elkaar telefonisch te spreken liepen ze elkaar tijdens Concert at Sea tegen het lijf tussen de andere veertigduizend bezoekers. Van Groningen: ,,Dat is wel bijzonder.” Hoe hecht de band was, bleek wel toen haar vader Jaap twee jaar geleden overleed. ,,Na jaren geen contact stonden zowel André als Frans op me te wachten na de begrafenis. Dat was een enorme steun in de rug op dat moment. Op dat moment was ik daar erg van onder de indruk.” De nu 31-jarige Van Groningen is de enige van het kwartet die niet meer op Schouwen-Duiveland woont. Vlaardingen is nu haar woonplaats. Van de avond dat ze wonnen, weet ze heel weinig meer. Wel, al pratende over de sportverkiezing, herinnert ze zich dat ze in 1996 bij de individuele sporters achter schaatser Leon van der Wielen tweede werd. Nadat zij en haar team werd uitgeroepen tot de beste sportploeg van Schouwen-Duiveland, heeft Van Groningen nog twee jaar in het team van BC Zierikzee gespeeld. ,,Ik ben toen gaan studeren in Rotterdam en kwam elk weekeinde terug. Het was zo gezellig en klikte met allemaal. Maar elke weekeind badmintonnen en dinsdagavond trainen houdt een keer op. Bovendien verschoof mijn sociale leven naar Rotterdam. Afscheid genomen van BC Zierikzee heeft ze nooit meer een badmintonracket in wedstrijdverband aangeraakt. ,,Ergens is het wel zonde dat ik gestopt ben. Ik kon een aardige shuttle slaan. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het nu zou zijn.” Toch is Van Groningen niet voor het sporten verloren gegaan. Meteen na haar vertrek bij BC Zierikzee heeft ze aangesloten bij Fusion, een Rotterdamse volleybalclub waar ze in het vierde speelt. Sinds drie jaar tennist ze ook en ook daarin kan ze behoorlijk uit voeten. ,,Ik ben in drie een jaar een degelijk 6-6 (speelsterkte enkel en dubbel, red.) geworden.” Hoewel Van Groningen zich van het bewuste sportgala van het jaar 1999 weinig meer herinnert, is de bijbehorende beker wel in haar bezit. ,,De beker staat bij mij op zolder. Ik denk niet dat de rest weet dat ik hem heb.”