De open brief van de protesterende musici

De beroepsmusici op het eiland hebben bijgaande brief aan het gemeentebestuur gestuurd.

In toenemende mate horen we geruchten dat het gemeentebestuur, met de aanstaande pensionering van de huidige beiaardier Kees van Eersel in zicht,  besloten heeft de functie van vaste beiaardier van de stad Zierikzee op te heffen en te vervangen door incidentele bespelingen door beiaardiers van andere steden.

Als beroepsmatige, uitvoerende professionele musici,  woonachtig of werkzaam op dit eiland,  willen wij onze grote zorg uitspreken over dit besluit dat – als het waar is – zal leiden tot een droeve verschraling van het culturele aanbod.   Wij vragen ons af of het college de culturele en historische waarde beseft van de twee carillons die Zierikzee bezit.  Carillons zijn klinkende monumenten die onderhoud en zorg behoeven. Carillons behoren tot het erfgoed van de Nederlanden. Andere landen, zoals Japan, zijn momenteel bezig om eigen carillons aan te schaffen, daarmee de Nederlands/Vlaamse muzikale stadscultuur imiterend.

Zierikzee mag zich de hoeder noemen van maar liefst twee monumentale carillons, waaronder het oudste carillon van Nederland, het carillon van de Zuidhavenpoort. Een carillon dat alleen daarom extra zorg behoeft maar tegelijk kansen biedt omdat het de klankwereld van de Middeleeuwen in herinnering brengt. De  instelling van het klokmechanisme van de Zuidhavenpoort vraagt ervaren handwerk,  in feite een middeleeuws ambacht. Op deze wijze kunnen steeds andere melodieën klinken en het carillon zijn verrassende, stoere klanken laten horen.

Door het elimineren van de functie van beiaardier zal het oudste carillon van Nederland blijven steken in oneindige herhaling. De schoonheid van het carillon van het oude stadhuis, verbonden met de schitterende architectuur van de stadhuistoren hoeft geen nadere uitleg. Zierikzee mag als oude Zeeuwse stad trots zijn op haar unieke bezit.

Daarom verbaast het ons dat een besluit tot het opheffen van een eeuwenoude functie zonder enig overleg wordt genomen, niet met plaatselijke musici, maar ook niet met de scheidende beiaardier Kees van Eersel zelf. Onze vraag is: waarom is niet gekozen voor gezamenlijk overleg?  Zo’n overleg zou uitermate vruchtbaar geweest kunnen zijn zeker omdat aan de orde zou zijn gekomen hoe je juist het cultuurbezit van carillons nog beter kunt aanwenden bij de maatschappelijke en culture activiteiten van Zierikzee. Juist daarin zal een vaste beiaardier een stimulerende factor zijn. In een appendix geven we aan wat er juist op dit gebied in Nederland in ontwikkeling is. Ook zullen we aangeven wat voor mogelijkheden er in Zierikzee bestaan.

Een eigen beiaardier is geen luxe, het is stadseigen en aan de monumentenstatus van Zierikzee verplicht. Het signaal dat van deze afschaffing nu uitgaat doet geen goed aan de naam die Zierikzee heeft op het gebied van monumentenbeheer.  Aankomende, ook Zeeuwse,  studenten in het carillonspel studeren dagelijks in de hoop ooit beiaardier te worden .

Door het  besluit van het gemeentebestuur dat – naar wij aannemen – louter uit bezuiniging is genomen – worden ook deze dromen niet waar. Wij sturen u deze brief als beroepsmatige musici. Ook door inwoners vanuit andere disciplines dan de muzikale is al met veel teleurstelling op de dreigende situatie gereageerd. Om een concreet  gesprek met B&W mogelijk te maken hebben wij voor deze belijning  - vanuit de muzieksector - gekozen. Door middel van deze open brief een dringend beroep op het college doen om deze weg van culturele armoede niet in te slaan. Wij trekken aan de bel. Graag zijn wij bereid tot constructief overleg.