Pankow heeft schwung weer te pakken

Van het initiatief, om met oud-plaatsgenoot Richard de Bruin samen in één Zeeuws driebandenteam te spelen, komt nog bijzonder weinig terecht. Vanwege zijn visrestaurant in Wemeldinge heeft De Bruin tot nu tot slechts eenmaal gespeeld. Net die ene keer dat De Bruin speelde, ontbrak Rinus Pankow. Alle andere wedstrijden was de Zierikzeeënaar wel van de partij voor tweededivisionst ’s-Lands Welvaren. Hij startte erg matig maar de laatste weken heeft de biljarter de stijgende lijn te pakken. Een rustige zondag in Kwadendamme. Vanuit de biljartzaal van ’s-Lands Welvaren is te zien hoe de eerste sneeuw van de winter naar beneden valt. De twee scheidsrechters, de vier spelers van het gelijknamige team en het kwartet tegenstrevers van De Arend uit St. Willebrord en uitbater Nico Peeters (,,Een ontzettend goede gastheer”) hebben geen oog voor de winterse taferelen. Aan de biljarttafels, daar is het deze middag te doen. En op de achtergrond: typische Sky Radio-muziek. Pankow is één van de twee spelers die als eerste in acte komt. De 61-jarige biljarter - zwarte pantalon, grijs-zwart giletje, grijze strik, witte blouse, een zwarte handschoen, zwarte schoenen en een bos met grijze krullen – begint slecht aan zijn wedstrijd tegen Ad Terloo. Pankow heeft zo zijn maniertjes tijdens een driebandenpartij. Bij beurten van zijn opponent neemt hij plaats op een houten stoel. Zittend met de rug tegen de stoelleuning of op het puntje van zijn stoel, de keu tussen zijn armen en aangedrukt tegen zijn schouder, het krijtje meestal in zijn rechterhand. Voor één van de caramboles aan het begin van de wedstrijd moet Pankow lang nadenken. Zijn ogen bestuderen het patroon. De ‘lange studie’ resulteert wel in een punt. Het geknip met de vingers van andere spelers is zijn deel. Later in de partij klinkt een ‘ah’ na een gemiste bal. Pankow stoot met de onderkant van keu op de grond. ,,Te dun, te dun”, verklaart hij de misser. En geluksbal van zijn tegenstander volgt. Pankow glimlacht, ook in de wetenschap dat de winst bijna binnen is. Na het missen van het eerste matchpoint – Pankow moet 35 caramboles maken – gaat hij op andere stoel zitten. In de 46e beurt besluit hij alsnog de wedstrijd met zijn 35e carambole. ,,0,76 gemiddeld. Ik kan er niet ontroerd van raken.” Pankow draait zijn keu uit elkaar en stopt hem weg.

[banner]

Pankow’s analyse: ,,Mijn tegenstander ging goed van start en gooide de boel dicht. Alsof je bij voetbal met 1-0 achter staat en er niet meer doorheen komt. Ik kreeg geen aanvalsbeurten meer. Daarna volgde een goed middenstuk (met drie series van drie caramboles) maar zakte ik toch een beetje. Ik mag altijd zeer kritisch naar mezelf zijn en dan merk je dat je zestig plus bent. Ik heb tot half drie gewerkt en op sommige momenten kampte ik met slaaptekort. En driebanden is toch een concentratiesport”. De overwinning op zijn tegenstrever van De Arend paste overigens wel goed in het beeld van de laatste weken. Want, na vijf opeenvolgende nederlagen was het de derde zege op rij van de 61-jarige biljarter in de tweede divisie. Zijn voorbeeld werd trouwens gevolgd door zijn drie teamgenoten van ’s-Lands Welvaren: thuisspeler Jaap Hameling en de twee Belgen Ronald de Geijt en Luc Peeters. De Arend werd met 8-0 gewonnen waardoor het team uit Kwadendamme belangrijke punten haalde om weg te komen uit de onderste regionen. Later op de dag trad hetzelfde viertal aan in een bekerwedstrijd tegen Snip Biljarts uit Warmenhuizen (bij Den Helder) en speelde met 4-4 gelijk (met winst van Pankow). Ook het aantal sets was gelijk, dus gaven het aantal caramboles de doorslag. Warmenhuizen had de trip van ruim vierhonderd kilometer (heen en terug) niet voor niets gemaakt en won omdat ze vier caramboles meer dan Pankow en co had geproduceerd. Door dit zure ‘verlies’ loopt ’s-Lands Welvaren de confrontatie met eredivisionist Twentevisie mis. Nog niet zo lang geleden was het met Pankow goed mis, althans met zijn biljartspel. En dat terwijl hij deze ‘zomer’ er alles aan had gedaan om in het tweede jaar bij ’s-Lands Welvaren, na zeven seizoenen in Oudenbosch te hebben gespeeld, zo goed mogelijk voor de dag te komen. Pankow’s verhaal: ,,Ik ben vorig jaar teruggezakt in gemiddelde en dat stoorde me enorm. Afgelopen zomer heb ik veel geleerd zoals nieuwe systemen en afstoottechnieken. Na de zomer was ik er helemaal klaar voor en had ik nog nooit zo goed gespeeld. Mijn eerste duel op het Zeeuws kampioenschap was ik een halfuur later uitgeschakeld.” En dan met gevoel voor wat dramatiek: ,,Ik was er helemaal stuk van. Door die nieuwe trainingen werkte het allemaal perfect. Ik dacht dat er net goed mee kon stoppen als je er zoveel energie gestopt hebt en het werkt dan niet. Dat moment van stoppen is vlakbij geweest. Mijn vrouw, Ali, zei: ‘je loopt al twee maanden te mopperen over systemen en zegt nooit meer dat je lekker hebt gebiljart’. Toen zeiden de Belgen uit mijn team dat ik een poosje op mijn gevoel moest trainen want zij spelen puur op gevoel. Dat blijkt nu te werken. Het begint nu te lopen en te draaien. Gemiddeld speel ik nu tien procent hoger dan vorig seizoen en dat moet nog hoger. De laatste maand ben ik wel tevreden. Ik kijk ook uit naar tegenstanders die een stuk sterker zijn. Dan denk ik: ‘jou ga ik ook pakken’.