Schouwen-Buitenlanders

Algemeen

In deze aflevering van Schouwen-Buitenlanders beantwoordt Theo de Koning de vaste vragen aan naar het buitenland vertrokken eilanders. Hij is mosselkweker en woont sinds vier jaar in Amerika. 1. In welke periode woonde u op Schouwen-Duiveland en waar hield u zich in die tijd mee bezig (werk, hobby)? Vanaf mijn geboorte in 1969 tot 2004 heb ik op Bru gewoond. In die periode heb ik een paar scholen doorlopen, ben gaan werken en ben getrouwd. Gewoon opgegroeid zoals zoveel Bruse jongens.

2. Wanneer bent u vertrokken en wat was daar de reden van? In het najaar van 2004 ben ik vertokken uit Nederland, en een klein jaar later is de familie ook overgekomen naar de Verenigde Staten. Er liggen in de VS denk ik kweekmogelijkheden die je in Nederland niet meer tegenkomt. Nederlandse organisaties als de Waddenvereniging kijken helemaal verkeerd tegen de mosselsector aan. Zij zijn een strijd aangegaan tegen hun bondgenoten. Alleen kunnen ze dat nu niet meer toegeven zonder gezichtsverlies. Zij hadden de mosselbodemkweek moeten gebruiken als voorbeeld hoe een natuurgebied een natuurgebied zijn kan en gelijktijdig een rijke (duurzame) voedselbron als we voorzichtig omgaan met Waddenzee en Oosterschelde. En de mosselsector wist en deed dit al voordat de Waddenvereniging er was.

En zeker niet als minst belangrijke reden, de overheidssteun die de mosselsector krijgt. Als ik lees dat de minister, die voor de mosselsector op de bres zou moeten staan, het niet uitgeven van een zaadvisserijvergunning ziet als een normaal bedrijfsrisico. En vervolgens tegen Wout van den Berg zegt dat de mosselkwekers altijd nog een bijstandsuitkering kunnen krijgen, dan heb ik daar geen woorden meer voor. Eet dan maar geen mossels meer of importeer ze uit een buurland. Daar zou je als mosselkweker toch dood van gaan? Is dat alles wat de minister zeggen kan tegen je? En door ontpolderen? Ze bedoelde zeker zak maar in het drijfzand!

3. Wat doet u vandaag de dag (werk, hobby)? Het overgrote deel van de week gaat op in het werk. Wij hebben een J24, een klein kajuitzeilbootje waar we af en toe een middagje mee gaan zeilen.  En voor als het niet waait hebben we alle vijf onze eigen kajak. Ook hebben we hier wat bergen op het eiland met een schitterende natuur en de enige fjord van de Amerikaanse oostkust snijdt ons eiland bijna in tweeën.

4. Wat schiet u te binnen als u aan Schouwen-Duiveland denkt? Een eiland waar ik het over het algemeen goed naar mijn zin had. Waar ik bijna elke hoek en hobbel in de weg ken en over het algemeen goed met de mensen op kon schieten. Zeker met de eilanders en hier gebeurt nu hetzelfde.

5. Onderhoudt u nog contacten met mensen op het eiland? Behalve een telefoontje naar mijn moeder af en toe komt het daar maar nauwelijks van.

6. Waarin verschilt uw huidige woonomgeving met die van Schouwen-Duiveland en waarin lijken ze op elkaar? Schouwen Duiveland en Mount Desert Island zijn allebei eilanden met een vergelijkbaar oppervlak, met zout water aan alle kanten. Maar voor de rest is alles anders. De hoogste bergen van de Amerikaanse Oostkust met bossen en rotsen in plaats van landbouw op klei onder de zeespiegel.

7. Bent u van plan ooit nog terug te komen, al dan niet definitief? Behalve voor een kort bezoekje af en toe hoef ik voor mezelf nooit meer terug naar Nederland. Maar ik was ook nooit van plan om voorgoed weg te gaan.

8. Hebt u nog een boodschap voor de lezers? Heb uw naaste lief als uzelf. Zoek God in alles en pas op als het niet met Zijn aanbevelingen of geboden strookt.

Reacties zijn welkom bij Theo de Koning via e-mail: theomaine@msn.com

Meer nieuws