Motorclub grijpt jubileum aan om Afrikaanse waterput te slaan

Algemeen

President ‘Bokito’ van msc de Koeievaag: ,,We willen ons ook eens van een andere kant laten zien” Aan éénrichtingsverkeer doen ze niet, de leden van msc de Koeievaag in Oosterland. Maar dan meer als symbool, dat het lidmaatschap van de club voor vrijheid staat. De motor- en sleutelclub bestaat twintig jaar en dat vraagt om een feestje. Maar dit keer ook met een goed doel, legt president Hans van der Brugge (,,ze noemen me allemaal Bokito”) uit. De club gaat met een open huis op 16 en 17 mei geld inzamelen voor een waterpomp voor Burkino Faso. ,,Het is goed om ons eens van een andere kant te laten zien,” aldus de leider.

Iedereen op het eiland kent het onderkomen van de Koeievaag. Langs de provinciale weg bij Oosterland staat het onderkomen met daarvoor een motor, waarop een pop over de benzinetank hangt. Toch krijgt de club maar zelden bezoek uit de omgeving. Het imago 288382078_nrbnb-s.jpgis ruig en nodigt niet uit tot een spontane kennismaking. Maar dat moet in het meiweekend dus anders zijn. Dan is iedereen welkom, zelfs zonder motor.

,,We hebben nu vijftien leden en die hebben allemaal een motor. Maar het is ook een manier van leven. We houden niet zo van regeltjes,” vertelt ‘Bokito’. Dat is te zeggen, ze hebben hun eigen regels. Bier wordt er volop gedronken en van blowen kijkt ook niemand op. Maar wie denkt drugs te kunnen verhandelen, verlaat het terrein nog voor dat hij het zelf door heeft. ,,Daar komt rottigheid van”, vertelt de voorzitter. In het begin van Koeievaag’s bestaan ging het fout met een schietincident, waarbij één van de leden het leven liet. Het is nog steeds het droevig dieptepunt van de club. Volgens de voorzitter zijn veel motorclubs aan drugs ten gronde gegaan. Geen drugs dus in het clubhuis, verder zijn er weinig beperkende regels.

Het was voor de tijd van Hans van der Brugge. Hij zit nu vijf jaar bij de club, waarvan twee jaar als president, een titel waaraan hij weinig waarde hecht. Maar als voorzitter is hij wel verantwoordelijk voor het reilen en zeilen binnen de club. ,,Alle leden hebben een stem, dus we zijn allemaal gelijk. Ach, het gaat er wel eens heftig aan toe tijdens een vergadering. Er valt heel soms wel eens een klap op het terrein. Maar dat komt van zelf weer goed. We zijn geen tennisclub, waar mensen achter elkaars rug kletsen. Je weet hier waar je aan te bent.”

Het aantal leden loopt wel terug. Momenteel zijn er vijftien leden, waarvan de helft van Flakkee komt, net als voorzitter Bokito, die zijn naam te danken heeft aan de serie vriendinnen die hij heeft gehad. ,,Ja, op een bepaald moment roepen ze hier ineens, dat ik op Bokito leek, omdat die ook vrouwtjes meeneemt.” In de scene is het normaal, dat de leden bijnamen krijgen. Vaak voortkomend uit feestjes. De naam Koeievaag zelf is ontstaan doordat één van de leden in het begin van de club zoveel gedronken had, dat hij alles ,,zo vaag” ging zien. De naam is nooit meer verdwenen.

Bokito ziet er graag leden bijkomen. De club vergrijst. ,,Ik denk dat de mensen het toch moeilijk vinden om zich aan te melden. Ik begrijp niet waarom?” Maar tegelijkertijd snapt hij het wel. Het imago van de club is ruig. Toch kunnen mensen met een motor zich spontaan aanmelden. Ze lopen een jaar mee om te wennen. Wederzijds, want de leden moeten zich uiteindelijk ook nog uitspreken voor toelating. Het is niet alleen motor rijden, het is een manier van leven, een huwelijk noemt de president het zelfs.

Het begon allemaal met Gilbert aan het Oudezandpad in Serooskerke. Maar al snel bleek de club teveel overlast te bezorgen. Dus verdween het gezelschap naar het veld langs de provinciale weg bij Oosterland. Daar heeft niemand last van de club én heeft de club van niemand last. ,,In Serooskerke zat de club te dicht bij de kerk.”

De plek bij Oosterland is de thuishaven van de motor- en sleutelclub geworden. Een stukje niemandsland op het eiland. Bokito noemt de verstandhouding met de gemeente goed. Ondanks het feit, dat de club haar eigen regels heeft. Wie teveel gedronken heeft, moet zijn sleutels inleveren. Er rest dan niets om te overnachten in het clubhuis. ,,Kijk, kamperen mag hier niet. Maar iemand met teveel drank op op zijn motor laten stappen, kan natuurlijk niet. Dan lossen we dat maar op.”

Voorlopig richten de leden zich op het goede doel. Een project van Ruud Schollaardt uit Schiedam, een collega van Bokito. Ruud heeft een ontwikkelingsproject in Afrika. Zijn stichting heeft er 4,5 hectare grond gekocht en bouwt er huizen op. De plaatselijke bevolking moet er zich in drie tot vijf jaar ontwikkelen tot zelfstandigheid. Dan moeten ze het dorp uit en kunnen ze met een microkrediet zelf aan de slag. Het dorpje heeft nu dringend behoefte aan een waterput. Ruud Schollaardt wil die zelf gaan slaan en heeft er geld voor nodig. Wie tijdens het open huis van de Koeievaag wat drinkt, betaalt mee aan de put. Schollaardt heeft een website: www. Setw.nl. En de Koeievaag heeft ook nog een toertocht op het programma staat voor 24 mei. Belangstellenden met motor zijn welkom. Maar eerst de open dag: vooral zaterdag de 17e is het grote publiek welkom tussen 13.00-20.00 uur. Er is muziek en er is van alles te doen. Zo is er bijvoorbeeld een bijzondere fiets in elkaar gezet voor de ‘gekke spelletjes’.

Meer nieuws