Zeeuwland trakteert haar jubilerende huurders met uitstapje

Algemeen

Na vijftig jaar nog steeds gelukkig in haar paleisjeIn oktober van dit jaar woonde ze precies vijftig jaar in haar woning aan de d’Aillystraat in Zierikzee. Mevrouw C. S. Dekker-Tierie (78). Een woning van Zeeuwland, het vroegere Beter Wonen. En als jubilaris is ze vandaag met de woningbouwvereniging een dagje naar Walcheren. ,,En als ik vanavond dan een hapje bij mijn kleindochter eet, die jarig is, dan ben ik de hele dag uit de kost.’’

Zeeuwland viert haar eigen jubileum met het uitstapje naar Walcheren. Alle huurders die vijftig jaar een woning huren zijn welkom. Mevrouw Dekker hoefde er niet lang over na te denken. Ze is een tevreden huurder. En het feit, dat haar woning inmiddels sterk verouderd is, deert haar niet. Met de ramp van 1953 woonde ze naast het toenmalige hotel in de Zierikzeese Zevenhuisstraat. Het water stond 1,70 meter hoog in het huis en er was niets over.

,,Ik zag mijn theemeubeltje nog drijven,’’ herinnert ze zich. Er volgde een periode van zwerven langs diverse adressen samen met haar man, die jaren later op 65-jarige leeftijd zou overlijden. Haar man was eerst werknemer bij de houtloods in Zierikzee en later bij Zeelandia. ,,Hij was een maagd en dat betekent dat hij erg netjes was. Ik heb dat ook. Van de week kwam er nog iemand op bezoek die de deuren zo mooi vond. Da’s nog verf van toen.’’

Voordat het paar introk in de d’Aillystraat woonde het boven de huidige slagerij van Van Velzen. Het was toen het administratiekantoor van de dames Groenleer. ,,We mochten erin op voorwaarde, dat ik het beneden schoon zou houden. Dat deed ik dus. Maar we hadden geen achterom. Dus de kinderwagen moest in de hal met een constructie naar boven gehesen worden. Ons zoontje brachten we eerst naar boven natuurlijk. Een heel gedoe, daarom waren we zo blij dat we hierin konden.’’

Maar ze herinnert zich nog precies de staat van de woning. ,,Die mensen voor ons hadden honden gehad, dat kon je wel zien. Tjonge jonge.’’ Door het verleden was de d’Aillystraat ,,ons paleisje’’. Een douche, drie slaapkamers, een tuintje. Prachtig vonden ze het. Met twee zoons waren er dus voldoende slaapkamers. Het huis staat in wat nu nog steeds Plan Buijse wordt genoemd. Zierikzeeënaren hebben de neiging nieuwe wijken altijd plan te blijven noemen. Plan West is er zo’n voorbeeld van. En dat terwijl Buijse aan niets meer herinnert aan de oude boomgaard. Alhoewel....,,ik vind er nog steeds steentjes in de tuin.”

Mevrouw Dekker geniet nog elke dag van de buurt. Soep wordt gedeeld met Elly en Cobie ,,die wonen daar’’ en ze wijst naar een woning, of met Flip en Lien’’. ,,Oh, en die van nummer 48 deelt ook mee.’’ En dan is er nog een overbuurvrouw, die elke dinsdag friet eet en steevast iets bij mevrouw Dekker brengt. ,,Ik ben er volgende week niet, dus dat moet ik nog even doorgeven.’’

In een speurtocht naar mogelijke klachten over Zeeuwland als verhuurder, loopt het gesprek steeds vast. ,,Ik heb niks te klagen. Het gaat prima en ik wil niet anders.’’ O, ze heeft wel een traantje gelaten toen dit jaar de kozijnen werden vervangen; zo’n rommel vond ze het. Maar ook dat is naar tevredenheid opgelost. Echt niks te klagen in vijftig jaar? Ze wijst door haar achterraam en kijkt ineens wat grimmig. ,,Verschrikkelijk vind ik het. Het neemt al mijn zon weg.’’..............het nieuwe gemeentehuis. Deze week heeft Zeeuwland overigens bekend gemaakt, dat Buijse binnenkort op de schop gaat. De buurt leeft al langere tijd in onzekerheid over de ontwikkelingen.

Meer nieuws