Noodopvang in Zierikzee opent deuren

Zonder deze opvang was ik zeker weer op straat beland´

ZIERIKZEE – Meer dan een jaar waren de deuren gesloten van de noodopvang in de Zierikzeese Poststraat. Het Leger des Heils kreeg niet voldoende vrijwilligers op de been. Maar door samen te werken met zes kerken in de omgeving, kan de crisisopvang morgen weer van start. En de behoefte aan acute huisvesting is groot op Schouwen-Duiveland. Problematische echtscheidingen, huiselijk geweld, huisuitzetting... het komt allemaal voor op het eiland. En vaker, dan mensen willen geloven. De vraag naar een dak boven het hoofd is veel groter, dan de zes bedden kunnen bieden. Afgelopen week was het de 32-jarige vrouw Z. (haar identiteit blijft geheim uit veiligheidsoverwegingen) die in de noodopvang in Goes werd ondergebracht, eenzelfde plaats als in Zierikzee.[banner]

Aan het verhaal van de vrouw gaat een drama vooraf. Ooit was ze getrouwd, maar het huwelijk liep na twee jaar spaak. Ze praat er niet gemakkelijk over. Z. die omschreven kan worden als een vriendelijke, maar beïnvloedbare jonge vrouw trok haar plan en vertrok naar Den Haag. Daar ging het iedere dag wat slechter met haar en uiteindelijk viel ze ten prooi aan loverboys. Mannen, die vrouwen verleiden, inpakken en vervolgens in de prostitutie aan het werk zetten. Van de oorspronkelijke liefde is dan niets meer over.

Z. wist aan het circuit te ontsnappen en vluchtte naar Zeeland, naar haar broer om precies te zijn. Haar één jaar oudere broer was getrouwd en had kinderen. Toch nam hij zijn ontredderde zus in huis en bood haar maar liefst zes jaar huisvesting. In een rustig Zeeuws dorpje. Ook de exacte plaats wil Z. liever niet noemen uit angst voor wraakacties. Maar de kinderen van haar broer werden groter en Z. voelde zich steeds minder gemakkelijk in het huis en het leven van haar broer. ,,Toen mijn broer een middag met de kinderen naar het zwembad was, ben ik vertrokken. Ik wilde er niet meer zijn´´. En weer – tegen beter weten in – vertrok ze naar Den Haag, waar ze eerder slechte ervaringen had gehad.

,,Ik kwam bij een kennis, maar al na de eerste nacht ging het fout en stond ik weer op straat. Z., die toegeeft dat ze beïnvloedbaar is, kwam de verkeerde mannen tegen. ,,Toen één van de mannen zei dat ik bij hem terecht kon, heb ik dat gedaan. Maar al heel snel kwam ik in het criminele circuit terecht´´. Ze haast zich om te zeggen dat ze zelf geen drank of drugs gebruikt heeft, maar drugs speelden wel een grote rol in het Haagse wereldje waarin ze vanuit het Zeeuwse was terecht gekomen. De mannen in haar omgeving hadden het plan opgevat Z. in te zetten voor een drugstransport.

Op een gegeven moment slenterde ze over straat. Even ontsnapt aan de greep van de mannen. Ze wist niet, dat haar broer ten einde raad naar Den Haag was afgereisd om in de residentie op zoek te gaan naar zijn zus. En als een wonder zag hij haar en heeft hij haar direct mee terug naar Zeeland genomen. ,,Die avond hebben we uitgebreid gesproken met elkaar. Hij zei dat ik hulp nodig had. Nu ben ik denkbaar dat ze me gevonden hebben. Ik had nooit uit mezelf ontsnapt uit het criminele circuit´´.

Wat vorige week volgde was een gesprek met het maatschappelijk werk en de Zeeuwse Stichting MEE, die zich sterk maakt voor mensen met beperkingen. Haar broer had de contacten gelegd. Ton Geene, voorzitter van de Interkerkelijke stichting Noodopvang Schouwen-Duiveland, mengt zich in het gesprek. ,,Het is toch wat dat deze hulpinstanties niet de acute noodopvang kunnen bieden. Dat hebben we vanuit het Leger des Heils geregeld. Z. kon meteen bij ons terecht. Het gebrek aan huisvesting voor mensen in grote problemen is veel te groot´´.

Z. kreeg een bed in de noodopvang ,,en daar heb ik me telkens hardop afgevraagd wat ik toch weer fout had gedaan, dat het zover gekomen was´´. Maar de noodopvang van het Leger kent ook slaapvrijwilligers, die een luisterend oor bieden en het gesprek aangaan met de betrokkenen. ,,Ze hebben steeds tegen me gezegd, dat ik ondanks alles positief moet zijn. Ik ben nog een jonge vrouw en ik heb nog een leven voor me. Daar hebben ze gelijk in´´, vertelt Z. nu. Als een wonder heeft ze inmiddels huisvesting gekregen op een kwartier afstand van waar haar broer woont en heeft ze afgelopen woensdag haar appartement (begeleid wonen) ingericht met hulp van vrijwilligers van het Leger des Heils. Ze heeft nog een lange weg te gaan, maar het begin is er. Bang voor de Haagse ´vriendjes´ is ze wel. ,,Ze zijn bang dat ik naar de politie stap en ze in de problemen breng. Dat ben ik niet van plan, maar als ze me weten te vinden, dan doe ik dat meteen´´. Het verstoorde contact met haar broer herstelt zich stap voor stap.

De muren van de noodopvang in Zierikzee zouden talloze van deze verhalen kunnen vertellen. Regelmatig doen mensen een beroep op de kortdurende opvang. Ook vanuit het gemeentehuis wordt regelmatig gebeld met het Leger des Heils. Maar vaak moet het Leger nee verkopen, omdat de bedden gevuld zijn. Ton Geene van de noodopvang legt uit, dat het erg moeilijk is om mensen na een kort verblijf in de noodopvang alternatieve huisvesting te bieden. ,,Soms zijn onze medewerkers echt dagen aan het bellen om mensen geplaatst te krijgen. We laten mensen niet zomaar aan hun lot over´´.

Geene vertelt, dat de noodopvang een aanvulling op de reguliere zorg wil zijn. Maar tegelijkertijd stelt het hem wel teleur dat het dan wel gedaan moet worden door vrijwilligers. En daar ontbrak het het afgelopen jaar dus aan op Schouwen-Duiveland. Door nu een samenwerking met de kerken aan te gaan, kunnen de deuren in Zierikzee weer open voor mensen als Z. De stichting heeft met succes een subsidie-aanvraag ingediend bij de gemeente en het ziet er naar uit, dat de gemeente haar bijdrage weer gaat verstrekken. De gemeenteraad heeft daar overigens in november het laatste woord over bij het vaststellen van het subsidieprogramma.

En Z. Hoe was het haar vergaan zonder de noodopvang. Ze is er resoluut in. ,,Ik weet zeker dat het dan weer fout gegaan zou zijn met me. Geene: ,,Maar je hebt nu echt geluk gehad. Vooral het feit, dat we zo snel een appartement voor je hebben gevonden´´. En nog wel in Zeeland, terug bij haar broer en ver van de Randstad. En ze heeft weer iets om handen. Z. heeft zich aangemeld als vrijwilliger bij het Leger des Heils. Ze kijkt naar Geene en vraagt of ,,ik morgen al moet beginnen?´´. Geene: ,,Laten we eerst de verhuizing maar gaan regelen. Daarna kun je aan de slag.´´