Wim

Lees maar, er staat niet wat er staat, staat op de kaft van een dichtbundel van Martinus Nijhoff.
Nuttige tip, want het kost soms moeite om te ontdekken wat er níet staat, maar wél wordt bedoeld. Lastig, maar andermans boeken zijn duister te lezen.

Met veel belangstelling heb ik, op de valreep, de jaarrekening 2016 van de gemeente en het bijbehorende rapport van de accountant ingekeken. Mijn inkijk komt nogal laat, als toefje mosterd na de maaltijd: gisteren heeft de raad de jaarrekening inhoudelijk behandeld. In het leven komt het aan op timing. Ik weet het, maar voel me allerminst bezwaard, want ik bevind me in goed gezelschap, namelijk in dat van de raad. De raad heeft die jaarrekening zelf al formeel vastgesteld vóór de inhoudelijke behandeling, in juni 2017. Daarom heeft de raad gisteren zelf een heel grote pot mosterd geserveerd.

Mijn nieuwsgierigheid naar de jaarstukken komt door het volgende. Wie in de toekomst voor grote investeringen komt te staan, reserveert daarvoor bij voorbaat gelden, omdat die uitgaven voorzienbaar zijn. Voorzienbare uitgaven moeten ook daadwerkelijk worden voorzien, in reserveringen. Dat heet gezond financieel beheer. De gemeente doet dat overigens regelmatig. In de jaarrekening staan diverse bestemmingsreserves, bij voorbeeld voor rioleringswerkzaamheden.
Niettemin mis ik één heel belangrijke reservering, namelijk die voor de naar verwachting aanzienlijke kosten van fase 3 van het herinrichtingsplan voor de Zierikzeese binnenstad. Dus kosten voor herstel van de kademuren van de Oude Haven, de aanleg van die ludieke Spaanse trappen, de voorgestelde verplaatsing van bomen en lantaarns, de herbestrating. Kortom, voor de uitvoering van zaken, waartoe de raad al in 2012 formeel heeft besloten. Waar in de jaarrekening vind ik de bestemmingsreserve? Hoe is het Tij van de Toekomst? In de programmabegroting voor de komende jaren vond ik ook niets hierover.

Zitten die kosten van de kademuren en de herinrichting soms in de algemene reserve verscholen? Daarvoor is die reserve natuurlijk niet bedoeld; die is bedoeld voor echt onvoorzienbare uitgaven. De omvang van de algemene reserve lijkt daarom nogal fors. De jaarrekening sluit per ultimo 2016 met een algemene reserve van 20,4 miljoen euro, al valt me op dat de accountant in zijn verslag daarvoor ook een bedrag noemt van 28,1 miljoen euro. Ja, zo duister zijn andermans boeken. Die algemene reserve lijkt dus een hele meuk, tenzij je rekening houdt met het Zeemaneffect. Dat effect zorgt voor een kantelpunt; sinds het aftikken van de nieuwbouwkosten voor Pontes-Pieter Zeeman dit jaar is de algemene reserve als sneeuw voor de zon gesmolten. Maar misschien zie ik dat verkeerd.

Zo lijkt het alsof de raad in 2012 een kapitaal verslindend project heeft goedgekeurd, zonder rekening te houden met de financiële dekking, denkend dat na oplevering van Mondragon een blije inkomst van een nieuwe Zilvervloot volgt. Misschien zie ik ook dat verkeerd, want dit kan niet waar zijn.

Wim Klaassen, zaterdag 28 oktober 2017