Afbeelding

Dikke Toren-toernooi krijgt mooi, passend en warm slot

Actueel SD|Sport

Eindelijk weer eens ouderwets tennistoernooi. Zonder enige beperkingen (waarover later meer).

Het kwam ‘allemaal’ terug op de jongste editie van het Dikke Toren-toernooi. De (behoorlijk warme) finaledag van het tennisevenement had zondag alles in zich voor een mooi, passend slot: korte, kleurloze finales, zes wedstrijdpunten laten liggen in een onbeduidend pouleduel en (slopende) driesetters waardoor het, niet voor het eerst deze week, flink uitliep.
Om eens met de laatste te beginnen. Corinne Goudzwaard speelde de finale van het vrouwenenkel B (actuele rating 8,9-9,0) tegen Winny de Ruiter-Van As. Via een tiebreak (7-2) veroverde Goudzwaard het eerste bedrijf en hierna bleven de twee tennissters bijzonder aan elkaar gewaagd. Het werd 6-4 voor De Ruiter en Goudzwaard won met dezelfde cijfers het derde bedrijf. Op het heetst van de dag benutte ze na 173 minuten het laatste benodigde punt voor de wedstrijd.
In een poulewedstrijd, dat nergens meer om ging, kwamen Niels van der Linde en Liza de Bie met een zuur gevoel van de baan af. Tegen Koen Bolijn (links op foto) en Iris Friedrich (rechts) hadden ze bij een 5-3-voorsprong in de derde set drie matchpoints. Ze lieten ze onbenut. In de tiebreak kregen ze er weer drie. Ze lieten ze weer onbenut, waarna Bolijn en en Friedrich de tiebreak met 8-6 en derhalve de wedstrijd wonnen. Later op de dag greep De Bie weer mis. De Brouwse tennisster moest met Marit Klein in de ‘finale’ van het vrouwendubbel A (actuele rating 5,4-5-7) de eer laten aan Gwendoline van Ouden en Colinda van den Doel. In de eindstand van de poule kwamen De Bie en Klein een set tekort om een Dikke Toren mee naar huis te mogen nemen. Voor Klein kwam het deze zondag wel goed want met Mike de Voogd, die zich de laatste twee seizoenen als tennisser knap heeft ontwikkeld, veroverde ze in een krappe tweesetter de hoofdprijs van het gemengd dubbel B (actuele rating 5,0-6,0).
Het Dikke Toren-toernooi kon, om terug te komen op die (geen) beperkingen, afgewerkt worden zonder enige, beperkende coronamaatregelen. Het was immers het eerste Dikke Toren-toernooi sinds 2019. Het voelde als een verademing bij en voor iedereen. Echter, de grootste stap voorwaarts was het spelen van volledige driesetters. Geen super-tiebreak als derde set wat altijd een loterij zal blijven. Het spelen van volledige driesetters maakt(e) tennis tennis.


Meer nieuws