Schaaktoppers houden elkaar in evenwicht

In negende speelronde van de interne competitie van schaakvereniging Zierikzee stond weer eens een topduel op het programma.

Kees van den Nieuwendijk en Sjaak Spiegels hielden elkaar als nummers drie en één in evenwicht. De afwezige Martin Krijger blijft tweede. Erik de Vrieze rekende af met zijn vader, Peter de Vrieze, en kwam iets dichterbij. Van den Nieuwendijk kwam in het middenspel een kwaliteit achter. Hij dacht met één pluspion maar hij zette verkeerd door wat Spiegels de pluspion gaf. De zwarte loper Van den Nieuwendijk was echter zo sterk op de lange diagonaal dat Spiegels lang moest nadenken. Nadat Van den Nieuwendijk ook nog de koning van Spiegels vastzette, gaf het tactisch remise-aanbod door Van den Nieuwendijk toen Spiegels nog minder dan vijf minuten op de klok had de doorslag.Erik de Vrieze speelde geduldig en goed, loerend op dat ene moment dat áltijd komt tegen zijn vader. Peter de Vrieze bouwde ook zorgvuldig op en leek een gevaarlijke aanval neer te zetten en leek met dame d4 te dreigen met mat op g7. Dame d4 bleek een gruwelijke misser. Erik aarzelde geen moment en offerde een loper op h2. Na afruil van dames maakte Erik vervolgens ook de ongedekte loper op f2 buit. Kort hierna veroverde Erik middels een vork een open lijn voor zijn toren en met een loper en twee pionnen meer was het een kwestie van pionnen doorduwen en zou er één bij promotie direct leiden tot mat. Peter gaf op.
In een fascinerend eindspel dacht Michel Melkert door een toren tegen een paard te ruilen met zijn vrije a-pion door te kunnen lopen naar promotie. Maar de laatste weken sterk spelende Teun Brouwer zag dat hij in het kwadrant zat en overmeesterde de doorgebroken pion. In een waar promotiefeestje promoveerden beiden maar liefst tweemaal tot dame, maar ondanks dat werd het toch remise. Laura Melkert, de zus van Michel, had haar partij tegen Dick Doeswijk ook met remise kunnen besluiten, maar werd naar eigen zeggen aan het eind van de partij wat nonchalant waardoor zij een toren weggaf, en daarmee ook de partij.
Mark van Rooten en Pieter-Jan van Strien speelden een partij die aardig gelijk op ging. Echter, Van Rooten speelde de pionnen op de damevleugel te agressief op en gaf Van Strien de kans om een aantal pionnen te winnen. Te gefocust in dat moment op een zwarte toren misplaatste Van Rooten zijn dame waar Van Strien deze buitmaakte met een vork. Hierop gaf Van Rooten op.