Kermis

Ik heb er niet veel mee op, met de kermis. Duidelijk weer in de buurt deze dagen. Lawaaierig, geldverslindend en vooral nutteloos in mijn ogen. Minimaal 2 euro om lekker kotsmisselijk te worden. Opvoedkundig niet te verantwoorden snoepgoed en de prijzen die je kan winnen, verliezen het in kwaliteit van Ali-expres bestellingen. Wat is het dan toch dat er toch grote groepen mensen dit zo ontzettend leuk vinden en er echt altijd naar toe moeten gaan? Oké, mijn vrouw en ik hebben nog steeds de kermis in Brouwershaven 1989 als begin van onze verkeringstijd in het geheugen maar niet omdat we van kermis hielden maar van elkaar. In Brouwershaven is er ook allang geen kermis meer geweest. Ik herinner me een mooie zomerdag waarop mijn vader en moeder de fiets hadden gepakt om naar de kermis op Schuddebeurs te gaan, hadden ze op teletekst gelezen maar daar aangekomen bleek die activiteit al 10-tallen jaren niet meer te bestaan in het villadorp. Waarschijnlijk had de opsteller van teletekst een oud polygoonjournaal teruggekeken. Noodgedwongen hebben ze toen maar een appelgebakje gegeten bij de plaatselijke hostellerie en thuisgekomen nog lang nagepraat over de zelfreinigende toiletbril aldaar (het moest toch niet gekker worden).

Stel je voor: je loopt nietsvermoedend een supermarkt binnen ergens op dit mooie eiland. Voordat je ook nog maar een voet over de drempel hebt gezet word je staande gehouden door iemand die je al heel lang kent. Je ziet elkaar niet veel maar als je elkaar ziet is het gelijk als vanouds. In korte tijd bespreek je veel. Zo kom je te weten dat naar de supermarkt gaan in Burgh-Haamstede niet te doen is in de zomer en dat ut wa liekt of mun in Duitsland bin zô vee duitsers, ook dat een deel van de duinen ontbost wordt en dat het zand nu vrij spel heeft, ze liekene wa hek is de conclusie.

Vooruit de supermarkt in dan. Met mijn boodschapjes bij de kassa aangekomen krijg ik echt de telleurstelling van die dag te verwerken. De kassamedewerker probeert mijn boodschappen in mijn handen aan te geven en laat per ongeluk iets verkeerd terechtkomen op de band. Ik probeer hem gerust te stellen en zeg;”Maek nie uut”. Alsof hij door een pretwesp werd gestoken is hij beginnen te lachen en heeft minstens 10 keer keihard door de zaak geroepen:”Maek nie uut”. Als je in een supermarkt op Schouwen uitgelachen wordt om je Schouwse dialect, dan word je toch echt ongelukkig kan ik je vertellen. Op weg naar de uitgang hoor ik hem nog tegen een collega roepen:”Maek nie uut, dat is toch humor”.

Weet je wat? Ik gae wa nè duh kerremisse, dae oor gin mens mun praetuh of ik schrieve ut ier op, dan kan ieder die twa leuk vindt dur van genietuh

Steef van der Wekken