Wippen

Twee weken stond een ingezonden brief in Wereldregio, die mij uit het hart gegrepen was, onder de kop: Tegelwippen. De briefschrijver complimenteerde onze gemeente dat zij inwoners stimuleert om mee te doen aan het Nederlands Kampioenschap tegelwippen. Hij had dit geweldige idee: wip een heleboel tegels uit het Havenplein en zet daar bomen, planten en bloemen in.
Zelf staat me het verzet bij van inwoners tegen de eerste fase van zo’n product van Europese-subsidies en ingekochte visies: de herinrichting van de binnenstad. Het resultaat was het huidige Havenplein, getoverd uit de koker van het ingehuurde Bureau B + B. Uit die koker kwamen ook die geplande Spaanse trappen, op de plaats van de borstwering op het Kraanplein, vanouds de bescherming tegen de historische getijdenhaven. Dat was een gepast moment voor de raad om in te grijpen en deze trouvaille definitief van de tekentafel te blazen.

Meer groen is een simpele remedie tegen hinderlijke effecten van opwarming. Wie niet het verkoelend effect van bomen kent, moet maar eens lopen van het Havenplein langs – niet dóór - het Havenpark. Nog grote steden, zoals Barcelona, willen veel meer bomen in de stad, juist vanwege de klimaatverandering.

Zierikzee was in mijn veel jongere jaren een groenere stad. Dan sla je misschien weinig acht op een boom meer of minder. Vlak na de Ramp wilde Prins Bernhard zich manifesteren door een bliksembezoekje aan Zierikzee. Hij zou per helikopter – misschien zelf gezeten aan de stuurknuppel – landen op het toen nog door grote bomen omringde Havenplein. Men nam toen het zekere voor het onzekere en liet preventief enkele bomen kappen, opdat Zijne Koninklijke Hoogheid veilig kon landen en geen beletsel ondervond van uiterst pril groen in februari.

Bomen behoeven ook nog enige zorg. Het inmetselen van boomstammen in het straatdek is funest voor hun welzijn. Het is eigenlijk een wonder dat de grote bomen rond de Oude Haven al jaren diverse stormen hebben overleefd. Naar die bomen wordt immers nauwelijks omgekeken, hooguit naar de bladluizen. Het risico hebben we gezien na zomerstorm Poly. Bomen gingen om, met wortel en al gekluisterd aan hun stenen bruidsbedden.

Tegels wippen is in meer opzichten actueel. In 1972 schreef journalist H.J.A. Hofland een boek met de omineuze titel Tegels lichten. Een actuele kroniek, niet zozeer vanwege de tegels, maar vanwege zijn nog steeds geldige typering van onze maatschappij. De nog grootste politieke partij VVD tracht uit te leggen wat er fout gaat door schuld van anderen. Die partij heeft zelf al meer dan tien jaar alle macht gehad om tijdig meer orde op zaken te stellen. Niettemin liet de leider zijn inmiddels vierde kabinet daarom buizen (Vlaams). Wippen dus.

Zij die vooraan lopen, menen soms dat zij leiding geven aan wie volgen. In werkelijkheid worden zij zelf gestuurd door degenen die hen volgen. Die leiders leiden niet. Het zijn populisten zonder kompas, met een windvaantje.
Niet iedereen is gebakken uit dezelfde klei.

Wim Klaassen