Luctor et Emergo

Spots in de circustent. Verblind, mijn handen stevig om de ladder. Bijna boven! Publiek houdt zijn adem in, Renz zweept de spanning op, dit is mijn kunstje. Zelfverzekerd stap ik het koord op. Hier kwamen ze voor. Ik pak de jongleerballen en steel de show. Dit is wat ik kan. Het koord voelt anders, broos, ik zoek balans. Waar is het publiek? Het licht gaat uit en het vangnet ligt op de grond. Iedereen is weg, het koord brokkelt. Als het nu breekt dan….

Ik word wakker door de wekker.

Op de zaak staat het hek al open. Gefocust op de start van een goed seizoen zorg ik ervoor dat mijn voorraad goed op peil is. Mijn showterrein ziet er prachtig uit, mijn klanten zijn enthousiast en kooplustig. Met een onweerstaanbare aanbieding zweep ik de spanning nog eens goed op. Voor mij is het een fluitje van een cent, dit is immers mijn kunstje. Zelfverzekerd stap ik het voorjaar tegemoet. Met ervaring houd ik alle ballen in de lucht en steel de show. Dit is mijn werk, dit is wat ik kan.

Maar het loopt anders, het voelt broos, ik zoek mijn balans. Mijn ballen hou ik in de lucht en ik jongleer tussen mijn debiteuren, crediteuren, afspraken, verantwoording en verwachting. Ik merk dat mijn publiek er niet meer is. De start van het seizoen gaat als een kaarsje uit en ik zie dat mijn vangnet, diep onder mijn voeten, gewoon op de grond ligt. Klanten weg, de liquiditeit brokkelt onder mijn voeten. Als het nu breekt dan…

Dit is mijn realiteit. 

Deze periode is heftig. Naast mijn zorgen voor mijn bedrijf, gemis aan sociale contacten en de gezondheid van wie mijn lief is, maak ik mij gelukkig geen zorgen om de veranderingen die gaan komen. Ik kan goed met verandering omgaan en als ik even flink worstel, kom ik altijd wel boven. Maar dat is mijn beleving. Want wat als je helemaal niet van veranderingen houdt of sterker, wat als je helemaal niet tegen veranderingen kan? Of wat als je niet sterk van gezondheid bent? Wat als je deze tijd echt als angstig ervaart? Alsof je mentaal bevroren bent en geen zicht hebt op hoe het verder moet? Iedereen is anders, daar ben ik mij erg van bewust. Ik weet dat ik soms optimistisch ben waar een ander tegenspoed ervaart. Maar ik kan niets anders bedenken, dan dat dit goedkomt. Zo is mijn natuur.

Als je het nodig hebt, mag ik jou dan een klein beetje van mijn optimisme en vertrouwen geven? Je kan meer aan dan je denkt, echt! Want wat kan er nu nog meer gebeuren dan waar je nu bang voor bent? Nog heftigere scenario's?
Wel nee! Het komt echt wel goed, vertrouw er maar op. Ik worstel en kom boven. Niet zomaar een leus van eeuwen terug, maar het staat voor wie we zijn. Vroeger, nu en in de toekomst. Maar je moet het wel aangeven als je worstelt. Praat erover en onderneem actie! Mensen begrijpen je, je staat niet alleen.

Nelson Mandela zei ooit: Moed is niet de afwezigheid van angst, maar de overwinning erop. Dapper is niet hij die niet bang is, maar hij die deze angst overwint.

Jan Deurloo