Sportschouw: kunstgras

Nog drie te gaan. Het is even feitelijke als cynische constatering met betrekking tot het aantal kunstgrasvelden bij voetbalclubs op Schouwen-Duiveland. Immers, na Bruse Boys, MZC’11, SKNWK en Duiveland krijgt ook WIK’57 een voetbalveld met nepgras.

Voor de betreffende verenigingen is het allemaal prachtig. Met een kunstgrasveld zijn, met name de kleine clubs, nog jarenlang zeker van hun bestaan. Leden kunnen namelijk altijd blijven trainen en spelen, ook als de weersomstandigheden trainen en spelen op de ‘normale’ velden onmogelijk maken. Bovendien kun je een kunstgrasveld voor vele andere doeleinden dan alleen voetbal gebruiken. Het sociale aspect en de leefbaarheid van dorpen vieren derhalve hoogtij(dagen). Enerzijds, allemaal niets mis mee.
Anderzijds is het helemaal van de zotte. Bijna iedereen in het eilandelijke voetbalwereldje heeft de mond vol van elkaar meer opzoeken, fuseren en samenwerken en dat Schouwen-Duiveland te klein is voor acht verenigingen. Laat staan voor vijf clubs met kunstgras. De huidige situatie, met bijvoorbeeld zes vierdeklassers, doet het niveau niet goed. Bovendien weet iedereen dat het spelpeil, met of zonder kunstgras, ook niet beter wordt. Dat is ook niet erg, maar een gegeven. Verder vinden veel voetballers het nog erg leuk om voor een eerste elftal uit te komen.
Dat verenigingen een kunstgrasveld omarmen, is volkomen begrijpelijk. Dat de politiek het steeds maar weer op de agenda zet, is helemaal onbegrijpelijk. Dan kom je, op een enkele uitzondering na, te weinig op de velden. Het getuigt vooral van een politieke keuze en niet van een beslissing met verstand. Als ‘we’ dan toch bezig zijn met het in de ‘schoot werpen’ van kunstgrasvelden, heb ik nog wel een tip voor de ‘voetbal liefhebbende politiek’. ASV Brouwershaven bestaat in 2028 honderd jaar. Een kunstgrasveld als cadeautje? Deze is dan weer meer cynisch dan feitelijk bedoeld.